Hayata dair ne varsa mutsuzum bu aralar uyandıgım sabahtan geceye ulaştıgım günden hissiz ve tükenmiş durumdayım
insan ne garip varlık, mutluluklarını kısa bi an olarak hatırlarken mutsuzluklarını asla unutamıyacağı bir sır gibi saklıyor kalbinde…
Hiç adil degil !
Gülümsedigimiz anları toplasak bi mutluluk yakalarmıydık, yoksa gözyaşlarımız önünü mü keserdi?
Unuttugumuz bir çok şey yüzünden…
Kendimizi sevmedik mesela kim oldugumuzu aslında neyi sevdigimizi öteledik mesela…
Hiç adil degil sadece mutsuzlukla başbaşa kalışımoysa ben gülmeyi çok seven bir eylüldüm.
İşte bu mektup sana dinle kadın!…
