Spor yapan biri olsaydım, kapıyı tekmelerimle açabilirdim.
Bir yandan avazım çıktığı kadar çığlık atıyor diğer yandan kapıyı tekmeleyerek açmaya çabalıyordum. Kaçmalıydım. Bu siktiğimin yerinden bir an önce kaçmalıydım. Hangi gerizekalı kaçırıldığını ve tutsak tutulduğunu benim gibi aylar sonra anlar ki! Hem spor yapmıyordum hem de bir gerizekalıydım. Harika!
Erdoğan birkaç saate evde olurdu, sabahtan beni kilere kitlemeyi ihmal etmediği için bütün günümü bu karanlık, rutubetli yerde geçirmiştim. Canım sevgilim Erdoğan’a kedi yerine köpek sahiplenmemiz gerektiğini anlattığımı anımsıyorum. Köpek, çığlıklarıma tepki verip havlayabilir ve beni buradan kurtarabilirdi. Ama her boku planlamış, sosyopat canım sevgilim Erdoğan bu ihtimali göz önüne almış olacak ki köpek yerine turuncu ve hepimizden daha psikopat Badem’i sahiplendi. Badem ise o anlarda benim hiçbir işime yaramıyordu.
Kaç saattir kapıyı tekmelediğimi hatırlamıyordum, tek yaptığım hayatta kalma iç güdüsüyle kapıyı tekmelemekti. Çıkmalıydım. Önce bu kilerden sonra bu evden sonra da bu dünyadan çıkıp Korunaklılar’a ulaşmalıydım.
