Bir gözümüz eksik bakıyoruz hayata, her yeri pembe görüyoruz. Dünya çok güzel bir yermiş gibi, hayat çok güzel iş gibi davranıyoruz. Varsayımlar arasında yaşıyoruz. Yalanlarımız gerçek, gerçeklerimiz yalanlarımızın yerini alıyor. Bile isteye kanıyoruz insanlara. Konduramıyoruz hiç bir şeyi, konduramıyoruz içimizdeki kötülüğü kendimize ama etrafımızdakilere her şeyi söylüyoruz, her şeyi konduruyoruz sanki hakkımızmış gibi. Oysa herkes kendine yakışan davranışı sergiliyor. Dünya ne pespembe ne de çok güzel bir yer. İçi çirkin bir kere, içi eksik. Biz eksiğiz, insanlığımız eksik…
Bir Gözümüz Eksik
