- Yıl 2011 tamda savaşın başlama sürecinde her gece babamla haberleri izleyerek milletin sokağa çıkması ile ve gizlice binlerce ölen masum gençlerin ölmüyle başladı yeni hayatım.
Evet ………
Asla unutmayacağım bir an … ANNEM artık karar vermişti göc etmemiz lazım burdan kızlarımın başına bişey gelmesin çok korkuyordu.
Babamda asla yurdumu bırakmicam nerye giderseniz gidin ben burdan ayrılmam .ama annem çok kararlıydı ve çok dua ediyorduk bir an önce ülkemizdeki huzursuzluk sona ersin .
AMA ……
ne yazıkki biz bitmesini beklerken aslında daha yeni başlıyordu. ANNEM artık hazırlanmamızı istiyordu çünkü sınırlar kapanacaktı .Ben ve 3 ablamla ile abim annemle beraber yola çıktık tabi babama siz gidin ben arkanızdan gelirim dedi .çok korkuyorduk çünkü yolda bizi ne bekliyordu bilmiyorduk bilmiyorduk .çok tehlikelidi her yer .askerler yolda biz çok durdurdular neden gidiyorsunuz ?nerye gidiyorsunuz ?
Biz geri dönmeyi kessin bildiğimiz için,akraba ziyaretine gidiyoruz dedik ama gidiş o gidiş tam 10 yıldır yurdumdan babamdan ayrı kaldım ,evim arkadaşım, Okulum .Evet 10 yıl aslında yazması çok kolay ama neler çektik. Nerde kalmıştım.
Sınır kapısına geldik tabi millet nasıl kaçıyordu tabi resmi olarak geldik yani pasaportla. Asla unutmayacağım o günü, çünkü polis tamda annemleri geçririken kızın gelemez dedi yani ben gidmem çünkü 18 yaşım daha dolmamıştı ya babsila gelecek yada babasının izni alarak bir belge üstüne imza etmesi lazım.cok korktum annem beni bırakacak ne olucak nasıl geri dönecem neyseki sınır müdürü babamin tanıdığı çıktı ve onunla telefonla konuşarak izin aldı ve bir şekilde oldu.tabi duaların gücüyle birşeyler inanıyorum. Çünkü imkansız gibi birşeydi. Uzun bir yolda yürüdük kaç defa teftiş ettiler bizi ve çok şükür artık türkiye topraklarındayız .aslında yeni hayatımız başlangıciydi .
Devam edecek.
