Kimi insanlara göre bilmek ve hissetmek aynı kefededir. Sonuçta bildiğin bir şeyi hisseder, hissettiğin bir şeyi de bilirsin. Onun orada bir yerlerde olduğunu hem bilir hem de hissedersin. Esasında bu konuya sadece buradan bakacak olursak, doğruluğunu kabul etmek durumunda kalırız.
Ama ya daha farklı bir pencereden bakarsak…
İşte o zaman işler değişir.
Bu dünyadaki hiçbir düşüncenin, hiçbir sorunun tek bir cevabı olduğunu düşünmedim hiçbir zaman. Her zaman farklı seçenekler, farklı yollar vardı benim için.
Bu kavramlardan biri de;konumuz olan bilmek ve hissetmek kavramlarıydı.
İşin doğrusu bundan bir-iki yıl önceye kadar hiç düşünmezdim bunları. Soruları, cevapları, olan hiçbir şeyi. Lakin anladım ki, insanın ömründe yaşadığı tek bir olay, geri kalan tüm ömrünü de etkileyebiliyormuş. Benim de öyle oldu. Bir an, sonraki tüm yıllarımı kendine bağladı. Ve beni düşünmeye itti. Bende düşündüm. Yaşadığım her şeyin nedenini, neden olabileceğini düşündüm. Geçmişime baktım geleceğimi şekillendirdim zihnimde. Çünkü bana göre herşeyin bir nedeni vardı. En ufak şeyin bile! Hayatımın dönüm noktası olan o olay, hayatıma şekil veren o iki kavramı düşündürttü bana. Bilmek ve hissetmek. Düşündüm, düşündüm, düşündüm… Ve sonra anladım ki, bu sorunun, farklı durumlarda iki farklı cevabı olabilir. Bazen aynıdır, bazen farklı. Benim olayımdan bakacak olursak ta apayrı. Zira en önemlisi bazen hissetmek yetmiyormuş onu anladım ben. Bilmek de gerekiyormuş. Emin olmak, gerçekten var olup olmadığını bilmek. Çünkü bilmemek, daha doğrusu bilememek bazen insanın canını yakabiliyormuş. Ne olursa olsun emin olmak gerekiyormuş.
Bu konuyu ele almamın sebebi, hayatımın tam merkezinde olan, ve son nefesime kadar da benimle birlikte olacak o şeyi bu şekilde yazıya döküp, sesli bir şekilde anlatamadıklarımı yüzeysel bir şekilde yazıyla anlatmak istediğimdendi. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Sağlıklı ve huzurlu ömürler dilerim.
