Hani nerede o yanındayım diyen dostlarım? Buradalar, karşımdalar, yanımdalar, etrafımdalar hatta ve hatta dibimdeler ama benimle değiller. Sözde bir beraberliğimiz olsa da, muhalif bir yaklaşımımız var birbirimize. Neden? Neden bu kadar batıyor benliğim insanlara? Düşüncelerim, fikirlerim, duygularım, hareketlerim neden sinirlendiriyor, kızdırıyor, savaş açılmasına neden oluyor?
Benimle misiniz?
Sanki tüm olay birlikte hareket etmemiz değil, tüm olay benim hareketlenmeme engel olmak için benimle birlik olunmuş gibi. Dinlemeye, hemfikir olmaya, düşünmeye, çalışmaya, sorunların üstesinden gelmeye sabırları yok, bilgileri, ilgileri yok ama, beni susturmaya kesip attırmaya, durdurmaya, karalamaya çok hevesli oldukları belli. İki yüzlü olduğunuzu saklamaya çalıştığınız belli ama başarılı olabildiğinizden şüphem var. En zor zamane dostları oldu bana en güzel günlerimde zorlu zaman yaşatanları. Bu yüzden yine kötü bir zaman geçirdiğimde yanımda olmayı bırak, sesimi ruhunuz bile duymayacak. Ben ne düşünür oldum biliyor musunuz? Artık birlik ve beraberliği bırakıp kendi başımın çaresine bakmayı. İnsanlara sağır olup kalbimin sesiyle hareket etmeyi. Duygularıma, düşüncelerime, fikirlerime kulak verip yoluma bakmayı, kendim düşüp kalkmayı, yanıla yanıla öğrenmeyi düşünür oldum. İnsanlara fikirleri konusunda danışmak, düşüncelerini almak her zaman güzeldir eyvallah. Ama bu beni şu zamanda çok korkutuyor. Sanki karalama kampanyası oluşturup, beni tarihten silmeye çalışacaklarmış hissî veriyor artık. Peki neden? Neden beni durdurmaya çalışıyorsunuz, hareket etmemden korkuyorsunuz. Beni dinlemiyorsunuz bile, yapacaklarımdan haberiniz bile yokken, bu muhalifliğiniz neden? Başarmamdan, her şeyin üstesinden gelmemden neden kaçıyorsunuz. Hatta kaçmıyor üstüme çuvallanıyorsunuz. Ama size bir müjde! Boşunuza uğraşıyorsunuz. Korkulan olmayacak. Çünkü ben kazanacağım. Siz beni durdurmaya, bana engel olmaya, bana muhalif olup taş atmaya devam edin. Ama bilin ki, Ben başardım, hep tek başıma başardım. Yine yapar, yine başarırım. Ben bu yolları sizle yürümedim, tek başıma yine yürürüm.
Artık biliyorum.
Ama artık bilin. Yanıma, karşıma, arkama, sağıma soluma bir duvar ördüm. Hatta bunu siz ördünüz. Teşekkür ederim. Bu beni size karşı ve sizden sonra gelecek tüm rakiplerime karşı korudu, biraz olsun rahatlattı. Kendinizi belli ettiniz, safınızı belli ettiniz. Ben sizin kim olduğunuzu ve nereden vuracağınızı, bana engel olacağınızı ezberler oldum. Ama oynadığım farklı bir hamle de sizin ruhunuz duymaz. Beni hep aynı yerden vurmaya alışmışsınız, sadece o hassas noktalarıma odaklanır olmuşsunuz. Ben farklı bir hamlede, farklı bir hareketlenmem de arkanızdan dolaşır yine üstenizden gelirim. Çünkü beni hiçbir zaman dinlemediniz, kendi düşüncelerine, kafa yapınıza güvenerek beni sıkıştırmaya çalıştınız. Diyeceğim o ki, ben başardım yine başarırım.
