Bu benim ilk yazım olacak, umarım son olmaz Şu an küçük bir çocuk gibiyim, içimdeki rüzgarları nasıl anlatacağımı bilemiyorum. Edebiyat parçalamak da istemiyorum sadece samimiyetle aldığım kararı buradan paylaşmak ve sonrasını da paylaşmak istiyorum.
40 yaşında yorgun , kendinden vazgeçmiş bir kadınım. Tabi ki çalışıyor, giyinip makyaj yapıyor, eşimi ve çocuklarımı seviyor.. üzerime düşen her şeyi yapmaya uğraşıyorum. Ama tüm bunları yaparken heyecansız olduğumu fark ettim aslında epeydir farkındaydım ama es geçmiştim bu duyguyu😔 ama çıkıp duruyordu karşıma, insanın hayatıyla ilgili heyecanlı olmaması geleceğini merak etmemesi ne acı verici !! Ama insan işte bir türlü konfor alanından kafasını dışarı çıkarmak istemez, dışarıya iyiyim mesajı verip çürür içten içe.
İşte ben böyle çürümeyi klasik bir kadın olmayı reddediyorum. Daha cesaretle yaşamak, yeni şeyler yapmak kendimi yeniden şekillendirmek istiyorum.
Zayıflamak , öz güven kazanmam için ilk adımım olacak. BAŞLIYORUM 😎
