Unutulmak mı ölümdür ,yoksa ölüm mü unutulmak? Bilmiyorum, ama tarihle yaşattığınız dünyada. Unuttuğumuz için ölenler var.
Yıllardır biri var ki acıya gebe.
Ölüm geziyor ensesinde, gece kusuyor çehresine. Tarih ağlıyor sessizce içine. İnsanlık bir köşeye çekilmiş izliyor öylece. Asya ağlıyor ,toprak yarasını kanla dağlıyor. Türkmenistan o ki, yıllardır yetiştirdiği yiğitler dünyaya hükmeden. Semasına binlerce kılıç sesi gömülen. Türkmenistan da artık otlaklar kurak. Şimdi ona gelenlerin hepsi esaretten ulak. Özgürlüğün gezindiği sokaklar ıssız. Ey, kutlu millet!sizde mi olacaktınız şanssız.
Dünyanın gözüne inmiş perde,sen de yerde ben deyim gökte. Nasıl beyaz görürler? Üzerini kanla kaplayan bulutu. Acaba sana zulüm edende ,yok mu hiç insanlık onuru?
Nedir bu sana karşı besledikleri kin,nefret.
Yılların öcünü mü alırlar? Belkide evet. Korkakça savaşmak derler buna. Döktükleri kanı bulamışlar yalana .Türkler barbar diye haykırırken utanmadan tarihin yüzüne. Yaptıkları eziyetleri… Eğitim olarak aksettiriller birilerine.
