Geceye;
Biz insanlar ne kadar dürüstüz? Evet bugün kendi kendime otururken bunu düşündüm, dürüstlük hangi ölçütlere bağlı,dürüstlük politik bir duruş mudur? Gece oldu İstanbul karanlığa büründü kaçımızın yalanları bu şehri karanlığa boğdu yine; benim, senin ,bizim ,onların yalanları, ne farkeder?
Peki beyaz yalanlar mâsumane yalanlar onlara ne demeli annem geç geldi bugün de eve dün,ondan önceki gün ve ondan önceki gibi yarın bayram sabahı ama onbir de evdeydi yine yorgun bedeninin yanısıra artık çökük gözleri ve çatık kaşları,alnında beliren kırışıklıkları ile yorgun savaşçımız evdeydi kaç yalan attın anne bize kaç mâsumane yalan var aramızda hayat ne kadar da kaotik annem yorgunluğunu gizlemek için bile yalan atıyor evet yalan bilerek gülümsüyor aslında istemiyor uyanmak tekrar işe gitmek ama herkesi kendi şartlarina göre esir eden bu hayat onun üzerinde de hakimiyet kuruyor, eve gel çocuklara yorgun değilmişçesine gülümse, onlarla vakit geçirmeye çalış, ve her şeyin olumlu olduğunu söyle bingo sevdiklerimiz bize mutlu olalım diye mâsumane yalanlar söylerler ortaokulda durumu kötü olan bir babanın son parasını da çocuğunun istediği o spor ayakkabıyı hayır paramız bunu almaya yetiyor diyerek aslında cebindeki son mevlayı ona ayırması gibi bazı yalanlar güzeldir annemin attığı yalanlar babaların attıkları bazen kardeşlerin bazen bir arkadaşın bazen herhangi birinin…
Sen bunu okuyan kişi sen kaç yalan attın herhangi birini mutlu etmek için,ona kendini iyi hissettirmek için kaç fedâkarlık yaptın kaç defa düştün ama söylemedin kaç defa kendinden kaçtın bir başkası için teşekkürler anne bize güzel yalanlar söylediğin için bu yalanlarla İstanbul’un karanlığını aydınlattığın için.
Bazı yalanlar özel,bazı yalanlar güzeldir 🙂
