Yağmur yağıyor bak !
Ne kadar da benziyor oysa bana Gri. Bu Grilikte bir kuş kafilesi kanat çırpınıyor. Hep bir ağızdan söylüyorlar şarkılarını. Bir mavi varmış Grinin ardında.
Mavi ;
Bir anlam yüklemişler sorma gitsin. Kanat çırpışlarının nedeni Maviyi bulmak içinmiş.
_Mavi ey kuşlar nerede.?
_ Kaybettik, kaybettik onu.!!
_Bulunur mu? Ey kuşlar mavi!
_……???
_Yağmur yağıyor bak. Gri döküyor içinde ne varsa.
_Kim bu Mavi Ey kuşlar?
_Mavi bizim öz çocuğumuz. Mayesi bizdendir.
_Ya Gri! O sizin çocuğunuz değil midir Ey kuşlar?
_Mavi kadar özdür Gri.
_Gri bizim belirsizliğimiz. Gri bizim saklı kalanımız. Gri bizim Maviyi öldürüşümüz.
_Gri saklar mı sizden Maviyi ?
_Ona şarkılar söylersek. Kanat çırpmaya devam edersek. Ahenkli kanat çırpışlarımızla üzerinde dolaşırsak. Dağılacakmış. Ardındaymış Mavi.
_Bu gürleyen gökyüzü bu yağan yağmur Griden ötürü mü?
_Öyle ya.. Gri gidiyor… Akan grinin kanıdır. Gürleyen grinin soluğudur. Bak aralanıyor Gri.
_Gri ölüyor Ey kuşlar
_Ölmez Gri.. Mavinin içinde, Mavinin kanında…
_Bir daha doğmasın Gri.
_Bak Maviye neredeyse görünmeyecek kadar küçülmüş. Mavi bizim soluğumuz mavi bizim umudumuz. Mavi ışığımız.
_Doğmasın Griler o vakit
_Maviyle Gri kardeştir. Mavi Grinin içindedir ;Gri Mavinin içinde.
_Nasıl olur?
_Gri Mavinin içinde, damarlarında dolaşır durur. Mavinin her kendini unutuşunda her kendini kaybedişinde büyür. Onun bu durumundan ötürü…
_Büyürse Gri ne olur Mavi’ye
_Mavi Grinin içinde küçülür. Görünmez olur.
_Siz ne yaparsınız o vakit
_Kanat çırpar ninni söyleriz Mavi büyüsün diye yeniden.
