Başlangıç ve son… Ayrı gezegenlerde ikilemler arasında kalan, büyük farkların birbirine tutunuşunun en güzel biçimini oluşturan, bazen koca bir ayrıma bazen de bir bütüne dönüşen iki kelime… Boşluk hissi içerisinde akıp gitmek nedir bilir misiniz? Derinlik içerisinde onlarca kelime birbirine tutunur, yeniliğin güzelliğini, sıfırın sadece sıfır olduğunu gösterir bazen sana. Bunun tanımının başlangıç olduğunu kabul edersin.
Geçen zaman film şeridi misali gözler önüne serilerek yaşadığın ufacık bir anının içerisinde tutsaklığın habercisi olarak gösterir kendini sana bazen de. Duygular karmaşası orada belirtir kendini hemen. Binlerce duygu hem kalbin hem aklın birer oyunudur artık senin için. Sıfır ise, içerisinde sonsuz bir derinliktir. Sıfır, sadece sıfır değildir artık. Bunun tanımının ise son olduğunu kabul edersin.
Son ve başlangıç farklıdır ama aynı hisler ile bağlıdır. Biri doğuş iken diğeri bitişin resmidir. Aralarındaki sonsuz ortaklık ise ikisinin de duygular arasında esir kalan boşluk hissidir.
Mutluluk neresinde peki son ve başlangıçlar tablosunda? Mutluluk, bir şairin dizelerinde bahsettiği, ‘baktığın her yerde’ dediği kısım mı? Baktığın yer çoğu zaman mutluluğun resmini çizmez sana. Belki acının resmi olur bu belki de çaresizliğin. Mutluluk bakılan yerde bir sonun hatırlatıcısıdır belki de. Mutluluk belki de bir yazarın kitabında bahsettiği şu cümleler içerisinde yer almıştır: ‘Mutluluk, erdemin sırrıdır. Yapmak zorunda olduğun şeyi sevmek. Tüm şartlandırmaların amacı budur, insanlara kaçınılmaz, toplumsal yazgılarını sevdirmek.’
Kimi zaman küçücük bir başlangıç mutluluk üzerinde rengarenk fırça darbelerinin izleridir. Yepyeni bir yaşamda yepyeni başlangıçlar içerisinde kendini bulur mutluluğu hissedersin. Başlangıcın en güzel izlerini sen bırakırsın. Kimi zaman da acıların sonsuzluğun darbelerini vurur yaşamına. Mutluluk burada son vermiştir kendini. Ağırlaşır, hissedilemez. Artık mutluluk değil, mutsuzluk kalır senin için.
Başlangıçlar doğar, batışın hissini verir; başlangıçlar sonlaşır, doğuşun izleri kalır. Son ile başlangıç böylece birlikteliğini hissettirmiş olur.
