İlk yazım .Yazmaya neden başlayacaıma karar zor verdim.10 cu sınıfda yazdığım bir hikayeni sizinle paylaşıcam. Nasıl olduğu ile ilgili hiç bir fikrim yok.Umarım beğenirsiniz .İyi oxumalar.
Günlerin birinde Londonda bir kız çocuğu dünyaya göz açıyor.Annesi evdar hanım,babası edebiyyat öyretmeni idi.Kızının olması babasını hiç sevindirmedi çünkü anne çocuğunu dünyaya getirirken hayatını kaybetti . Baba kızını hiç sevmedi ve onu bu hayat yolunda yalnız bıraktı
Kız okula gitmeye başladığında okulda hiç mutlu ola bilmiyordu.Çünkü her kes anne babasıyla geliyor, çook mutlu görünüyordular.Kız her gece göz yaşlarıyla uyuyor, sabahları aglamakdan gözleri şişkin halde uykudan oyanıyordu. Kız annesini çook özlüyordu. Onun için ağlıyor,yüreyinde ona olan kayqı isteği artıyordu.
Ama babası için aynı şeyleri düşünmüyordu. Her gün babasına olan kızqınlığı daha da artıyordu.O kendi öz babasına ölüm arzuluyordu.Çünku o zaman onun için akıtdığı göz yaşı bir anlam kesp edicekdi.Her kızın babası onun hayatının kahramı olduğu halde bu kız kendi hayatının kahramnı idi .
Genç kız
Aradan yıllar geçdi kız okuyun üniversiteye girdi.Edebiyyat fakültesini bitirdi.öyretmenlik yapmaya başladı.Bir gün bir hikaye yarışması olduğunu duydu ve yarışmaya başvuru yapdı.Burada her kes istediği hikayeni yazıcakdı.Qalibi ise öncelerde okullarda öyretmenlik yapan öyretmenler tarafından seçilecekdi.
Kız kendi hayatını hikayeye çeviri teqdim etdi.Herkesin hikayesi çok güzeldi ama kızın hikayesine çatana kadar .Kız hikayeni okumaya başladığı anda her kes göz yaşlarına boğuldu.Amma içlerinden yaşlı bir kişi hönkür-hönkür ağlayarak sahneye kalkdı ve kızı bağrına bastı.
Kız bir anlık onun babası olduğunu hiss etdi.Ama babasını birce defe de olsa görmediği için hikayenin tesirinden olduğunu düşündü.O gün yarışmanın galibi mehz o kız seçildi.
Aradan 1 hafta geçmişdi ki , kız kendini kötü hiss etdi ve doktora gitdi.Doktor ne kadar üzücu olsa da kızın kalp yetmezliği olduğunu ona söyledi.Bunun üzüculüyü bir yana kıza kalp naklı yapmak üçün donor lazım idi ki bu da kolay bir mesele değildi.Hem uyumlu hem de sağlam kalp tapmak zor işdi .Amma kızın fazla zamanı yok idi.
Bu hadiseden 2 gün geçmemişdiki araba kazasında hayatını kaybeden bir kişini orqan naklinden kağıdı olduğu için onun kalbinin kıza uyumluluğu yoklanıldıkdan sonra kıza donorün bulunduğu bildirildi
Fedakarlık
Uzun süren ameliyat nihayet bitdi.3 günlük komadan sonra kız ayıldı.İçeriye doktor dahil oldu ve elinde olan zarfı kıza uzatdı.Bu donorün yeni araba kazasından önce kıza yazdığı mektub idi. Bu donor kıza yüreyini bağışlamak için sırf kazaya dümüşdü.
Kız mektubu okumaya başladıgı andan sonuna kadar agladı.Belki de hiç böyle aglamamıdı.
Donor kim idi?!
Tabiki de babası.
Mektubda yazılıyordu
O gün oku zalında ilk gördüğümde seni hatırladım .Gördüyüm an her şeyin farkına varmaya başladım .Kendimi öyle bir kırqın ve kendime kızqız hiss erdim ki anlatılması mümkün değil.Sana sarıldığım an kollarımın arasından nasıl bir hazinenin kayıp gitdiğini derk etdim. Sana yaşatdıklarım için özür dilerim .Senin için yapamadıklarımiçin de özür dilerim. Eğer mümkünse beni affet .Hayatda belki de en doğru yapdığım şey kalbimi sana emanet etmem oladu.Bu güne kadar yanında ola bilmedim ,ama bundan sonra ben senin yaşaman için kalbimi senin için atdırıcam.Sana iyi bir baba olmayı beceremedim .Affet…Affet.
Bak şimdi bu hikayeni yazmak da maksedimi açıklıyorum biz ne kadar da valideynlerimizin bizi düşünmediyini sansak onlar bizim için canlarını feda etmeye hazırlar .Valideynlerinizi koruyun .Onlar Allahın bize verdiyi bir duadır .Onların bir duası bile bizim hayatımızı deyişdire bilir .Kayqı gösterin,sevin ve sevgilin .Hayat bunu için . Yaşamaya devam .
Sonluk …
