Biz aynanın karşısında her detaya önem veren,dakik olmaya çalışan,yaşanılanları gülümseyerek hatırlayan,her mesajı defalarca kez okuyup yazım hatalarına kadar kontrol eden,kapıdan içeri girince olacakları hayal etmeye günler önce başlayan masumlarız.
Sıra onlara geldi galiba.Onlar ise kusura bakma,seni kırmak istemiyorum,sen daha iyilerine layıksın,abartma,unuttum diyen,yaptıkları hareketlerin,kalp kırıklarının farkında olmayan,tanımamazlıktan gelen boşluklar.Sen istediğin zaman bana yazabilirsin mi?Doğru ben senin arkanda koşan kuçu kuçuyum ya sen diğerlerinden vakit bulursan ki bu bir tercihtir bana dönersin.Evet evet sorun değil ben beklerim.
HAYIR!Bu biz değiliz.Evet belki çoğunu yaşadık,gereğinden fazla değer verdik,kafaya taktık.Hatırlama vakti gelince dalıp gidiyor,gözlerimiz doluyor hatta keşkeye kadar gidiyor olabilir bu durum.Ama hala ayaktayız,güçlüyüz.Pişman,kendimizden bir parçayı o boşluklara bırakmış olabiliriz.O boşluklar nedir ki?Her şey o boşlukta kaybolup gitti bile.Sadece yanlış insanlara esir olduk.
Biz soğuk,mesafeli,sessiz,içine kapanık gibi görünüyor olabiliriz.Bu masumlar için hiç sorun değil.Kendini onlardan koru,boşluğa bırakma.Birgün bu duygulara sahip çıkabilecek TEK bir kişi olacak.Şimdi karar ver boşluk mu masum mu?
