Bugün de geçen yazıda hevesinizi kursağınızda bırakan insanların sizi nasıl kopyaladığından bahsetmek istiyorum.
Hani demiştim ya siz heyecanlı heyecanlı mutlu mutlu hayallerinizi heveslerinizi anlatırsınız(bu bir kıyafet almak bir ülke gezmek olabilir). Karşınızdaki o ne ya diye dalga geçer güler eğlenir falan filan…
Sonra birkaç zaman sonra aynısını onun yaptığını görürsünüz ve ne alaka dersiniz içinizden. E gidip hani bana böyle böyle demiştin de diyemiyorsunuz. Öyle ağız aramaya başlıyorsunuz sonra da paşam konuşmaya başlıyor. Kendini haklı çıkarıyor ve sonra siz sinirlenip ben sana bunu dediğimde böyle dememiştin diyorsunuz ve o kutsal cümle dökülüyor ağzından: AYNI ŞEY DEĞİL…
Evet aynı şey değil. Benimkisi özgün seninkisi ise kopyala yapıştır. Gerçekten insan aklı bu kadar aciz mi?
