Kimi zamanlar sen de kendini değersiz hissediyor musun? ben bazen kendimi kendimi sorguluyorum, ben neden bu dünyaya geldim, kimlere iyiliğim dokundu, kimler için neler yaptım ve ben olmasam bu dünya kendini eksik hisseder mi diye…
Sonra kendi kendime silkinirim, bu soruları cevaplamaya başlarım. Bazılarının cevaplarını bulurum ve bir oh çekerim, bazılarını rafa kaldırırım.
Aslında unuttuğum “zaten var olduğum için değerli olduğumdur”. İnsan kendini arar zaman zaman, işte o zamanlarda kalbime dönerim. Yok olsam üzülecek insanları sayarım zihnim de, beslediğim hayvanları, yazdığım yazıları, beni sevenleri, benim sevdiklerimi, doğayı, dünyayı, uzaktan kulağıma bir dalga sesi gelir. Kaparım gözlerimi, alır götürür beni o kumsala… Dalgaların kıyıya vuran minik sesi. O kumsalda yanlızımdır kendimle. Kendimi bir mahkemeye çıkarırım, yargılarım, suçlarım, savunurum ve sonra bir bakarım beraat etmiş ruhum. Sararım kendi kendimi şefkatimle. Varlığım için büyük yaradana teşekkür ederim.
Bu mahkemeden sonra arınmış olurum sanki ve yeniden başlarım hayata! İşte en güzel andır bu benim için. Yapacağım çok şey olduğunu bildiğim an, insanlara destek ve sevgi verebileceğimi bildiğim anlar… O sahilden geri gelirim ve başlar zihnim çalışmaya.
İçimdeki sevgiye, neşeye şükrederim, ben olduğum için mutlu olurum.
Sende kendini değersiz hissettiğinde, kapat gözlerini ve sevilmeyi hak ettiğini düşün!Kendini olduğun gibi kabul et ve
Unutma asıl soru kendin için ne yaptın!
