Ardıma bakmadan gitmeyi seçtim ve huzurluyum bundan sonra içimi,kaplayan derin sessizlikten kurtuldum.Yükümün hafiflemesi iyi geldi sanki umutlarım yeşerdi, yeniden mutlu oldum.Hayallerime kavuşacağım gün yaklaşıyor belkide, iç huzurum ondandır. Güvenmenin ne olduğunu öğrendim yeniden, ama çok geç kaldım bu kadar boş geçip giden zamana üzüldüm. Ne olursa olsun vazgeçmedim sahip çıktım hayallerime sevdiklerime,kalbimin götürdüğü yere kadar vazgeçmedim. Ardimda bıraktığım, bizi bırakıp gidenlere küskünlüğüm oldu. Asla onlara ulaşamamak düşüncesi beni, üzdü üzdü ve derin bir rehavete soktu. Benimkisi isyan değil haşa hüzün sadece o yüzden ardıma bakmadan mutlu olmayı özledim.
Ardıma Bakmıcam
