Benim hep söylediğim bir şey vardır;bilseydim düzeltirdim. Hepimizde oluyordur bu his diye tahmin ediyorum. Birden kötü hissederiz,yalnız,mutsuz ve kimsesiz… Sanki her şey kötü gidecekmiş gibi bir his… Üzerinde düşündüğümüzde mantıklı bir sebebi olmayan bir his… Kahkaha atarken birden gelir bazen, yanımızdaki insanlar bize “Sorun ne?”diye sorarlar da “Bilmiyorum.”deriz. Belki uzatmamak için belki özel bir şey olduğu için belki de gerçekten bilmediğimiz için söyleriz.
Ben genelde üçüncü ihtimaldeki gibi yapıyorum. O anda kötü hissetmem için hiçbir sebep olmamasına rağmen bunu durduramıyorum. Bu yüzden de biri bana böyle hissetmemin nedenini sorduğunda “Bilseydim böyle hissetmezdim.”derim. Belki doğrudur bu dediğim belki yanlış ama bunu düşünürüm. Nedenini bilmek beni rahatlatır mı bilmiyorum,çözebilir miyim bilmiyorum. Aslında bu dünya hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyorum. Bunlar üzerine saatlerce,yıllarca düşünmemin bir anlamı var mı, bilmiyorum. Ama bazen sırf başka bir yol olmadığı için seçerim bu yolu. Oyun gibi düşünürsek;iki seçeneğim vardır ama bir tanesi paralıdır ve senin paran yoktur,seçim nettir. Onu seçmek istemememin bir önemi yoktur. Başka bir yol yoktur çünkü. Çok fazla uzatmak istemiyorum,bir şeyi de açıklamıyorum. Sadece duygularımı, düşüncelerimi paylaşıyorum ne kadar gereksiz olursa olsun.
Kendinize iyi bakın ve mutlu olun.
-Victoria
