Ah annelik….
Oysa hep kutsal olduklarından bahsedilmiş, hiç zorluklarından bahsedilmemişti. Belki de bebeğinizin o gülümseyişi tüm zorlukları unuttururdu. “Dur bi dakika, o da ne? ,” aman allahım ! Bu çocuğun boynu pişik olmus, ee napacağım ben şimdi?”Aklımda deli gibi bir sürü soru vardı. Tabi birde gazı,maması, altının değişmesi,banyosu vs. Gibi diğer ihtiyaçlarının da bulunduğunu asla unutamıyorsunuz . Gelelim boynu pişik olmuş, napacağım sorusuna. Aklımda önce güzel bir banyo yaptırıp, sonra güzelce kurutup, ve sonra araştırmalarım sonucu pişiğe iyi gelen hakiki zeytin yağını sürüp uyutmak var . Haha tabi uyursa . Bu cümleden sonra yüzümde bir gülümseme oluştu işte burda anladım ki ben anne olmuşum cidden . Çünkü önce uyumasını isteyip sonra özleyeceğimi fark ettiğim an üzüntü çöküyor böğrüme. Böğrüm dediğime bakmayın, evlat özlemi varya insan bedenini topyekün küle çevirir valla.Hamile olmanın bi avantajıda bu sanırım.Anneliği daha o karnındayken hissediyorsun…ilk hamile olduğumu öğrenince kar yağiyordu. Kaldırımlarda 2 metre kar, yollarda dizime geliyordu. Birden kaydım ve kollarımı karnımı sararken buldum yerde. O an anladım anne olacağımı. Bunların hepsi tamam da En ZORU Milletin : “ay kızım üşür o bebek, çift giydir, aç bu çocuk aç, gazı vardır ver sen bana şimdi bak ben yılların ustalığıyla nasıl böğğğ diye çıkarıcam gazını,Aman ha mama vereyim deme mazallah sütün gelmez filan ayy allah korusun”deyişleriyle kafayı yemek.. Beni Sizzzzzz delirttinizzzzz ulaaaaannnn demek isterdim ama büyük onlar tamam deyip geçiyosun mecbur. Neyse Siz siz olun çocuğunuz açsa ve sütünüz gelmiyor vehayut yetmiyorsa mama verin kıymetli dostlar. Herkes çocuğunu mükemmel büyüttüyse madem dünya Niye bu kadar pis der ve bu yazıyı sonlandırırım ..
ESENLE KALIN
