İnsanların bizi anlamadığını düşünmek normal mi? Evet bi soruyla basladim ama bunu düşünmek gerceten can sıkıyor. Kimsenin yazdığımı, söylediğimi, anlamıyor olması beni cok sinirlendiriyor dogrusu en sinir bozucu olan da SENI ANLIYORUM diyip asla anlamamaları biz mi içimizde kendimizi izah edemiyoruz yoksa gerçekten bizi anlamıyorlar mı?gerçekten can sıkıcı bir konu ama içimizdeki kapanıklıgı acmamiz gerek aslında çok kapanık biride sayılmayız ama içimdeki o darlayan seyi bi an once silip atmamız lazım galiba ihtiyacınız olursa her zaman icinizi açacak insanlar edinin hayatınızda yolda yürüp konuştuğunuz değilde yolda delirdiginiz güldügünüz ve sizi her zaman anlayan birini bulun icinizi açacak kisiler yani bisileri anlatıp anlayan ve sonunda beni anlayan biri var ya diyebileceğiniz kisiler aslında olması gereken de hep buydu bence ya biz hemen kanıyoruz yada olması gerek bu mu bunları yasamak iyimi kötümü sizce kötü yani kötü hisetmek ki bu gerçekten hisedilebilecek en kırıcı duygudur iyi yanida belki hayatta bağzı seyleri öğrenmek gibi her keze inanmamak güvenmemek gibi. Sizcede oyle degil mi? Peki hayatımıza bizi anlicak bizi sevecek birini nasil seçicez derseniz emin olsun kimse kimseyi kolay kolay tanimaz sunuda asla unutmayin iyi gün dostu her zaman bulursunuz ama önemli olan sizin kötü gün dostu bulmanız.
İlginizi Çekebilir
