Bazen hayata yeniden başlıyor gibi hissederiz. Sanki her şey sıfırdan hiç birşey olmamış gibi. Güçlü,cesur,maceraya açık… Oysa anlayamayız tüm bu hissettiklerimiz yaşadıklarımızdan bize kalan bir yeniden doğuş hediyesidir. Küllerinden doğan, gözyaşlarıyla büyüyen, öncesinden daha cesur ve en önemlisi daha tecrübeli..
Böyleyim, böyle hissediyorum.
Kaybettiklerimden korkmuyorum hatta kaybedeceklerime hazırım ve onları ben seçiyorum. Geçmişle barıştım. İnsanlardan önce kendimi affettim. Daha sonra acı bağı olan nesilden nesile sanki tüm kötülükleri aktaran her şeyi.
Kaybeceklerimden korkmuyorum çünkü biliyorum ki kaybettiiğim şeyler ne kadar büyükse kazanacaklarım o kadar çok. Çünkü biliyorum ki bir kapı kapanırsa diğeri açılır.
Artık mutsuz olmamaya değil yolumdaki taşlar ne kadar çok olursa olsun onları kaldırmaya oynuyorum.
Yalnız olmamaya değil kendimle kalabalıklaşıyorum. Ben beni en çok anlayan en çok elimden tutan ve kendime en güzel teselli verebilenim. Hepimiz böyleyiz. Benim ilacım kendim. Sizinde öyle eminim.
Ve inanıyorum ki ne kadar dip görürseniz o kadar çok zirveyi hak edersiniz. Ne kadar çok sırtınızdan bıçaklanırsanız o kadar dokunulmaz olur sırtınız. Ne kadar çok bırakıldıysa eliniz o kadar çok ihtiyaç duymazsınız kimseye.. Ne kadar çok sevilmezseniz o kadar çok anlarsınız kendinize olan sevginizi. Her yaşanmışlık her özlem her acı her mutluluk yeryüzündeki her duygu birer tecrübe. Tecrübelendikçe güçlüyüz.
Ve unutmayın ki insanın asla vazgeçemediği umut etmek, hayal kurmak.. Bunlar bitmedikçe hiç bir şey bitmez. İçinizdeki hiç bir kül uçmaz…Yandıkça yeniden uçmaya…
Herkese inat hiç pes etmeyişimize <3
