Hayattaki vazgeçemediklerim belkide bizim en temel özelliğimiz yani aliskanligimiz..
Karakterler birbirlerinin ikizi gibi her insanda olduğu gibi bizim de öteden beri gelen degistiremediklerimiz var elbet..bunlar ornekle sıralayabiliriz,eşyalarınız evimiz çevremiz hergun baktığımız ayna bunlarla bile aramızda bir alışkanlık yok mu? Mesela bir eşyaya karşı alışkanlık duyarız ve kolay kolay değiştirmek yada yerin farkli birsey koymak..iste hayatta boyle davranışlarımiz bizim aslinda kendimizce koyulan huylar veya sadece değiştirmek istemeyeceğimiz seyler. Seversin hic bitsin istemezsin sonu olmayan bir denizde sonsuzluga ilerlemek istersin alışırsın baska birini yerini alsın istemezsin. Maddi veya manevi şeylerin temelinde aslinda hep olan şeyler sevgi saygı bize alıştırilan öğretilen değil mi …ama alışkanlıklarınızı yeniliğe açmak ta bizim elimizde yeniden bir başka renge bir başka gökyüzüne farkli çerçeveden bakmak bakabilmek te bizim le olmazmi???
Ayni dünyada ayni kalıplar ile yaşayıp ayni fikirler ile ölmek sadece siradanlastiriyor hepimizi. Ama farkli renkler her zaman bizi renkli kılar ve mutlu eder.uzagi görmek için önce yanındakilerini farketmek ve tanımak gerek her ne olursa olsun yeniliğe açık değişime inanmak ve alışkanlık olan yaşamdaki sıradanligi yıkmak gerekkk..
sevmek özlemek kızmak öfke mutluluk bunlari kendimizce iyi yada kotu bir kalıba koyup alışkanlık haline çeviriyoruz.
Bazen vazgeçtiklerimiz belkide yeni bir mutluluğu yakaladıklarımizdir..
Tek aliskanliginiz sevginiz ve yüreğimizdeki iyilik olsunnn…
