Biliyorum , onun gibi kimse sevemez beni.Sevse bile gözüm görmek artık.O kadar güzel,yumuşak,içten seviyor ki … kendimden bu kadar emin olmam bile . Söylemese de aklından neler geçtigini tahmin ediyorum.Aramızda garip bir çekim var , enerji dedikleri şey buymuş meger.Her şey içimde öyle güzel ki yaşayarak kirletmek istemiyorum sanki.Öyle bir korku…Neden ama ? İkimizde korkuyoruz,birbirimize o sözleri dedikten sonra hayat durdu bizim için .Ama bir şey eksik .İnsanoglu her zaman bulur kendine bir dert . O sözleri söyledikten sonra hiç konuşmadık.Sanırım ikimizde şaşkınız olanlardan ve gidişattan . Bana baktıgında , güldügünde , öptügünde , benimle konuştugunda bile vücudum sarsılıyor.Sanki biri kollarımdan tutuyor ve beni sallıyor kendime getirebilmek için. Gözlerin gözlerimle temas ettiginde , içimde garip şeyler hissediyorum. Bakışların vücudumu deliyor sanki, içime işliyosun.Bu anlattıgım şeylerin tanımı ne inan bilmiyorum .Sürekli seni birilerine anlatıyorum , konuyu sana getiriyorum sürekli.Sanki her şeyin sebebi senmişsin gibi.Peki bunlardan haberin var mı , bana ne yaptıgından . Şaşırıyorum dilimden bunlar döküldügü için . Sanki sana sarılsam her şey geçicek gibi , kalbimdeki bütün agrılar ,acılar geçicek gibi .Gibi degil geçicek bundan eminim.
Aramızda mesafeler var ve ben buna dayanamıyorum.Bir şey yap artık ,gücüm kalmadı,hissediyorum.Seni dinlemek dünyanın en güzel sesinden , dünyanın en güzel şarkısını dinlemek gibi, seni hissetmek bir hayvanın sana verdigi o sonsuz,karşılıksız sevgiyi almak gibi , seni görmek ateşle kavrulan bir şeyin aslında yanmadıgını sadece onun hissettigini görmek gibi. Ve içimde böyle duygular varken benden beklememi ,sessiz kalmamı bekleme. Çünkü ben artık avazım çıktıgı kadar bagırmak istiyorum. Bu kadar sesin içinde beni duyarsın dimi ?
