TRT Belgesel kanalında “Aile Olmak” belgeseller dizisinin jenerik cümlesi:
“Dünya gezegeni evrende küçük bir noktadan ibaret, ancak diğer gezegenlerden bir farkı var: Dünya cennetten kovulan Hz. Adem’le Hz. Havva’nın misafirhanesi”
Fon müziğinin akışı da kelimelerle tam uyumlu, algıyı süratle dönüştürmeye paralel görüntüye eşlik ederken. en çarpıcı yönlendirme “ve olaylar gelişir” kalıbının açıklayıcı cümlesi ile iş bağlanıyor:
“İlk misafirlerin çocukları tüm yeryüzüne yayıldı.”
Kaderciliğin önlenemez cazibesi mi, yoksa öğretilmiş çaresizliğin işe yaraması korkunçluğu mu?
Yoksa “bazen bir belgesel cümlesi, sadece bir belgesel cümlesidir” geçiştirmesi mi?
