Aile; anne, baba, çoçukdan oluşan bir toplulıktur. yüce bir topluluktur. Çünkü ailen için her şeyi yaparsın. onların mutluluklarını , üzüntülerini , korkularını paylaşırsnız.
Baba; kız çocukalrının ilk aşkıdır. Evin direği, evin en güçlüsü, yol göstereni. Erkek çocukların rol modeli , kralı.
Anne; evin en güzeli, kraliçesi. Baba evin direği ise annede evin çadırı. Her zaman fedakarlık yapan kişisi. 4 kişilik bir ailede 3 dilim pasta varsa anneler “Ben tokum siz yiyin ” der. İşte anneler bu kadar önemli.
Erkek çocuk; evin babadan sonraki kralı. Kız kardeşini annesini korumakla yükümlüdür. Evin getir götürünü yapar.
Kız çocuk; evin neşe kaynağı, gülen yüzü. Herkes asık surat olsa da kız çocukları güldükleri zaman evde neşe , bereket olur.
Peki bunların bazıları olmazsa ne olur?
Şöyle diyelim:
Baba kız çocuğuna şiddet yapar hor görürse kız hiçbir erkeğe güvenmez hatta korkar.
Evlendiği zaman eşi şiddet uygularsa susar . Babasının yanına gitmekten korkar ve malesef kadın cinayetleri doğar .
Anne; çocuklarına sevgisini göstermezse ve babanın şiddeti olursa o evdeki çocuklar herkese karşı sevgisiz ve nefret dolu olurlar.
Kız çocuğu; hiçbir zaman hakkını savunamaz susar ve şiddet görür. Erkek çocuk ise;
babadan sürekli şiddet yaptığını görürse o da aynısı eşine ve çocuklarına yapar.
Demem o ki; lütfen baba, anne, çocuk birbirlerine sadık kalsınlar güvensinler.
Güven o yapmaz demek değil, güven o yapmışsa bir bildiği vardır demektir.
