Ülkemin gündemi öylesine hızlı değişiyor ki çok etkilendiğim birşeyler paylaşmak istiyorum da hani insan “Dam üstünde Saksağan “ durumuna düşmek istemiyor. “Zamanında yazsaydın “demekle de olmuyor. Öyleyse bu yaza dair unutmak istemediklerimi meraklısına aktaralım. Aslında konumuz sabır…Merak eden buyursun sabırla okusun.
Temmuz ayının ortaları …Yaz hikayesi olduğu için konu Bodrum da geçiyor.O tarihlerde sosyal ağlarda bazı arkadaşların paylaştığı fotoğraflar olmasaydı ben de farketmeyecektim.İşin ilginci paylaşımların Bodrumla ilgisi olmayışı idi.Örneğin Beylikdüzü’nde oturdukları sitenin önünde Agave ile poz vermiş arkadaşımın İnstagram paylaşımına bakarken ,kaldığımız evin balkonunun önündeki uzun boylu tuhaf bitki tam da karışımdaydı.
Tepki şu “ayy ben bunu biliyorum “Geçen yıl Gümüşlük’te denizin içinde dallarına kabaklar bağlanmış şey, hani gün batımında fotoğrafını çekmiştim( oralardan geçen diğerleri gibi .Bildiğin “Bodrum Hatırası”)
İşte o zaman farkettim onu ve yüzlercesini..Araştırmaya başladım.Hüzünlü bir Mitolojik hikayesi de olan Sabır çiçeğinden çok etkilendim. Onları gördüğüm yerlerden daha önce defalarca geçmiş ama farketmemiştim. Onlarca yıllık yaşamlarının sonu olduğunu da okuyunca öğrendim.
Adı üstünde Sabırgillerdenmiş..Anavatanı Orta ve Güney Amerika olsa da Güney Ege sahillerimizde de hayli çok sayıda olduklarını biliyorum.Hatta henüz çiçeğe dönmemiş gri/yeşil yapraklı bitkiye de rastladım.
Bir çoğu ise bizim Bodrum da bulunduğumuz tarihlerde Güney’e bakan yamaçlar boyunca çalılık alanlar arasında kurumuş haldeydiler.Toplu halde olanları ise hasat zamanı gelmiş Ayçiçek tarlalarına benziyorlardı.
Bu bir son değil diriliş ti belki de ;ama yeniden bu olaya tanık olacak şu anda yaşayan insanoğlu var mı dır?
Aspat ı bilenlerin ve hiçbir yere benzemeyen mistik doğasını sevenlerin çok üzülerek izlediği inşaat var ya…Onun karşısındaki bayırda da yine topluca kurumuş hallerini görünce bitkilerin hissettiklerine dair okuduğum yazıyı hatırladım.
Agave …Sabrın ve hüznün çiçeği…Bir kez çiçeklenmeye karar vermişse o koca yapraklarıyla beraber tüm gücünü tüketiyor. Varoluşun devamı için kendini imha edebilecek kadar cesur ve vakur…
