Yedisinde ne ise yetmişinde de o olur. Ata sözünü açmak istiyorum. Genel geçer bir kuraldır bu. İnsan ne ile meşgulse hayatı da öyle oluyor. Her çocuğa sorulduğu gibi bana da çocukken büyüklerim sorardı. Büyüyünce ne olacaksın diye. Bende önceleri düşünürdüm sonra tüm meslekleri sıralardım. Doktor, öğretmen, astronot, mimar vs vs. Sonra bana bunlardan hangisini olacaksın dediler hepsi bir olmaz. Ben biraz daha düşündüm. Hiçbir meslekten vazgeçmek istemiyordum. Hepsini kapsayacak veya en azından tüm ilimlerin anahtarı olacak bir meslek seçmeliydim. Aklımda hep bu düşünce vardı. İlkokul 4. Sınıfta din kültürü dersinde mesleğimi buldum. Dersin konusu Kur’anI kerimi tanımaydı. Öğretmenimiz Kur’anı anlattı ve bir cümle söyledi. ‘ Kur’an bütün ilimlerin hazinesidir. Kur’ana sarılan ve onu anlayan tüm ilimlere vakıf olur’. Bu cümleyi duyunca beynimde şimşekler çaktı ve işte aradığım mesleği buldum. Dedim ben din ağırlıklı bir eğitim almalıyım ve eğitimimi tamamlayınca da bu doğrultıda bir meslek bulmalyım dedim. Ve imam hatip lisesine gittim ardından ilahiyat okıdum sonra da kuran kursu öğreticiliği yaptım. Tüm meslekleri buldun mu derseniz. Çalıştığım zaman kursun tamirat ve tadilatıyla bire bir ilgilendiğim için inşaat ustası veya mimar çırağı olabilirim. İnsanlarla muhatap olduğum için psiklojiden anlarım. İnsan kaynaklarında çalışabilirim. İş konusunda bu kadar espiri yeter sanırım. Kısaca Kur’ andaki şu ayet tüm ilimlere cevap verir mahiyetttedir. ‘ işi ehline verin’. Her mesleğin bir püf noktası, vardır bunu da öğrenmenin yolu o alanda bilgi sahibi olmaktan geçer.
Adam olacak çocuk
