Acılarıma Son Verebilir misin? #denedim

#denedim serisi ile adı üstünde deneyeceğiz gari, okuyuverin bari  ツ

Sana rağmen, seni seviyorum

Ama

Buna rağmen, kıymet görmüyorum

Fakat

Her şeye rağmen kalıyorum

Ancak

Neye rağmen bilmiyorum

Buna rağmen,

Acıma ortak olabilir misin?

Acıyı görebilir misin?

Acımı kalbine gömebilir misin?

Acıya katlanabilir misin?

Acıma daha ne katabilirsin?

Acımı anlamayanlar, acımasızdılar

Ve

Acımasız hatıralar sessizce acı’ma sızdılar, yok edebilir misin?

Var olan acıya ‘yok’ diyebilir misin?

Bazen… Küçücük mutlu bir an için ödün verir insan kendinden, benliğinden

Bazen… Kocaman bir yara açması için kalbinde, izin verir karşısındakine

Bazen… Mini minnacıktır mutlu eden şey onu

Bazen… Mini minnacık bir söz hatırlatır tokat gibi yokluğunu

Bazen… Unutmak zorundasındır ya da silinir kendiliğinden

Bazen… Yeniye yer açmak için kalbinde, izin verirsin yaranın kuruyup gitmesine

Sen de,

Rüzgarlara ver gitsin bütün bilmeleri, görmeleri, sesleri

Unutuluşun ve unutuşun harmanında, ilk ve son yerleri

Fırtınanın ortasına bırak bütün acıları, eziyetleri

Kurtarılışın ve kurtuluşun harmanında, ilk ve son tövbeleri

Gökyüzüne sal gitsin bütün renkleri, özgürlükleri

Unutuluşun, kurtarılışın, umutlanışın harmanında, ilk ve son gitmeleri

Çünkü ben,

Kendim olmaya çalıştıkça, battım çıktım sana bulandım

Ben eksildikçe sen arttın, sen arttıkça ben dayandım

Koştukça sana çarptım, acıdıkça okkalı bi’ sarsıldım

Çok sarsılınca kanadım, ah canım kırıldı kolum kanadım

İncindi duygularım her bir yanım, incindikçe sana bulandım

Daraldım da kendimden huylandım, huylandım da bi’ akıllanmadım

Yine yeni yeniden katlandım, katlandıkça daha bir salaklaştım

Artık kendimi aştım, salaklığıma doyamadım da ben bu işe şaştım

Sonra izin verdim yaranın kuruyup gitmesine, kendimi aştım…

Öldüğün gün doğdum ben yeniden

Düştüm ama kalktım hemen

Yıkıldım lakin güçlendim de

Ağladım ve sonra gülümsedim birden

Uyudum günlerce, sonra uyandım istemeden

Kaçtım her şeyden ama buldum yeni bir ‘ben’

Öldüğün gün doğdum ben yeniden

Sen gittin, bittim ben

‘Birileri doğar, birileri ölür’ dedim yine içimden

Zaten hep içime konuşurum ben

Ama

Acımı anlamayanlar, acımasızdılar

Ve

Acımasız hatıralar sessizce acı’ma sızdılar, yok edebilir misin?

Var olan acıya ‘yok’ diyebilir misin?

Acılarıma son verebilir misin?

 İklim´in Dora´n

İklim Dora
Yazıyorum, Paylaşıyorum. Hayatın Sevmek, Inanmak Ve Paylaşmak Olduğunu Düşünüyorum. Az Öz Dostum, Ruh Ikizim Ve Kitaplarım Olduğu Sürece Benden Mutlusu Yok. Dünyalıyım. İçi Dışı, Özü Sözü Bir Olmak; Istediğim. Hadi O Zaman, Okuyalım Güzelleşelim. ツ
Subscribe
Bildir
2 Yorum
Beğenilenler
En Yeniler Eskiler
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
Karanlığın Efendileri Gena Showalter

Karanlığın Efendileri Gena Showalter

Sonraki
Hayattan Kesitler -1-

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.