Shiloh dondu. Tammy’ye bakmak için başını kaldırdı ve tek bir kelime bile edemedi.
Tammy, “O şövalyelerin gitmesine izin vermemi mi istiyorsun? Öp beni o zaman.”
Tammy patlayacak kadar kızardı, ama kendini utanmaz olmaya zorladı ve “Beni öpersen, gitmelerine izin veririm” dedi.
Shiloh konuşmadan önce çok uzun bir süre sessiz kaldı. Aşağı bakarken göz kapakları aşağı indi, bakışlarını örttü ve sesi zaten biraz kısıktı, “… Er ya da geç gitmelerine izin vereceksin.”
Yani reddedilmişti.
Tammy’nin yüzündeki gülümseme yavaşça soldu ve gözlerindeki ışık karardı.
Tammy, ne yaparsan yap, işe yaramaz. Shiloh’a göre, muhtemelen sadece rahatsız edici bir takipçisiniz.
Tammy cevap vermedi. Sessizce Shiloh’a baktığında gözleri zaten kırmızıydı, sonra sözlerini dikkatlice dile getirdi: “Shiloh. Seni bir daha asla görmek istemiyorum. ”
Tammy dışarı çıkmak için arkasına döndü.
Shiloh ondan hoşlanmadı.
Shiloh ne olursa olsun ondan hoşlanmazdı.
Birdenbire süper, süper sinir bozucu olduğunu hissetti.
Gerçekten, gerçekten, gerçekten, gerçekten, gerçekten, gerçekten çok sinir bozucu
Shiloh Tammy’yi kolundan yakaladı. Kaderini kabul ediyormuş gibi içini çekti ve “Tammy, gözlerini kapat” dedi.
Yumuşak, neredeyse dindar bir öpücük düştü.
Tammy gafil avlandı.
Çok, çok yavaşça yanaklarından kulağına, boynuna bir kızarıklık yayıldı ve yüzü kızardı.
Tammy gözlerini kırptı ve şaşkınlıkla seslendi, “… Shiloh.”
Shiloh sakince cevap verdi, “Evet, buradayım.”
Tammy’nin sesi hafifçe titredi ve tekrar seslendi, “… Shiloh.”
“Evet buradayım.”
“Shiloh …” Shiloh’un sesi sabitti, “… Ne söylemeye çalışıyorsun?”
Tammy yavaşça başını eğdi. Şu andaki uysal görünüşü, kabuğundan yeni çıkmış yeni yumurtadan çıkmış bir bebek ejderhanınki gibiydi, “… gitmelerine izin vereceğim …”
“Seni sevdim.”
“Aslında ihtiyacın yoktu – Ne ?!” Tammy aniden başını kaldırdı.
Shiloh nazikçe tekrar iç çekti ve önündeki genç adamı kollarına aldı. Yavaşça başını gençliğin omzuna yasladı, sesi çaresiz bir gülümsemenin izleriyle doldu:
Tammy. Senden hoşlanıyorum dedim. Seni sadece senden hoşlandığım için öptüm. En başından beri senden hoşlandım. ”
Baştan sona.
Hala bir ejderha olduğu zamandan.
Tammy her yerde başının döndüğünü hissetti. Bu ani itiraf karşısında şaşkına dönmüştü.
Bu anda, tüm hüzün, keder ve acı, havada duman gibi kayboldu. Hiçbir iz görülmedi ve dudaklarının köşeleri bir gülümsemeyle açılırken mutluluğu hiç gizlenemezdi.
Tammy gizli bir cephe giymek istedi, ancak bunu hiç başaramadı. Sadece aptalca, aptalca bir sesle eleştirebilirdi, “Hmph, bana daha sonra söyleyebilir miydin?”
“Şey … düşünüyorum.”
“Ah? Ne düşünüyorsun?”
Shiloh’un sesi gülümsüyor gibiydi, “Düşünüyorum … hapishaneye atılmadan babanıza kraldan evlilik için nasıl yardım isteyebilirim?”
Bir anda Tammy’nin kızarmış yanakları daha da kızardı.
Bir an sessiz kaldı, sonra mırıldandı, “Sorun değil. Seni kurtaracağım. Ne de olsa ben büyük bir ejderhayım.”
Shiloh usulca güldü, “Tamam”
Tammy ciddiyetle, “Babama, senin prensin prens eşi olduğunu söyleyeceğim. Senin dışında bu hayatta kimseyle evlenmeyeceğim! ”
Shiloh, Tammy’nin kulağını nazikçe öptü:
“Tamam.”
Kollarındaki genç adam yumuşak ve sıcaktı.
Onu tuttuğu sürece, bu dünyadaki tüm acı ve acılar yok olacak gibiydi.
Shiloh genç adama sıkıca sarıldı.
Kendini affetmek istedi.
Mutlu olmak istedi.
Kucağında gençlikle birlikte olmak istiyordu… sonsuza dek.
