Merhaba Eda ben. Kafamdaki düşünceleri toplamak belki de kurtulmak için buradayım. Siz de beğenip ortak olursunuz belki .Zaten kafamı yastığa koyduğumda bile devam eden o sesler azalır belki biraz diye burdayım. Kitap okurum ve kitaplar hakkında incelemeler yazarım. Severim zaten okumayı. Çünkü kafam susar okurken. Kalbim öyle hızlı hızlı çarpmaz, çevrem yabancılaşmaz, korkmam. Yalnızlığı severim ,sessizlik en yakın dostumdur. Kimseye kolay kolay güvenmem. Sevemem hemen kimseyi .Önyargılıyım biraz .Bayağı yani aslında. Elimde olan bir şey değil .
İnsanları da okumayı severim .Hayat hikayelerini dinlemeyi severim .Gökyüzünü çok severim .Çatıya çıkıp tüm gün izleyebilirim gökyüzünü. Esen rüzgar daha iyi hissediliyor çatı gibi yüksek yerlerde. Soğuğu severim ama tenimi yakan o güneşi de , sıcaklığı da severim .Bana hayatta olduğumu hissettirir. Çatıda kitabımı okur derin derin nefesimi çekerim .Çektiğim nefesi organlarımda bile hissetmeye çalışırım. Burnumun üst kısmı yanana kadar alırım derin derin nefes .Yanar sonra burnum acır, o acıyı da severim .Ama bazen kafamı sarar düşünceler, kalbim hızlı hızlı çarpar, korkarım .O da acı verir ama o acıyı sevmem. Sıradan biriyim. Çok sıkılırım ,hemen korkarım ,hemen gözlerim dolar. Burada da kafam dağılır en azından.
Yakında görüşürüz tabii eğer biri okuduysa. Okuyabilenleri görebiliyor muyuz ki. Hiç bilmiyorum daha yeni kaydoldum .Neyse bakalım o zaman görüşürüz. İki kez dedim bunu, zaten beceremem hiç ayrılmaları.
