Hayatımın şu anına kadar tanıştığım birçok iyi insan oldu. Çoğu ile hala iletişimdeyim. Sadece düzenli konuştuğum 2 ya da 3 kişi var. Ama çok özeller benim için. Birçoğuyla anlaşamadım. Ardından herkes ile arkadaş olunmaz dedim. “Benim yanımda olanlar kimler ?” bunu sordum kendime. İyi hissettirenler, kırıcı sözden kaçınanlar ve dediklerimden anlayanlar. İşte bu özelliklere sahip olanlar iyi arkadaşlarımdır. Kötü olanlarıda her zaman geçiştirdim. Bir şekilde soğudular benden. Dünyanın sonu değil zaten benim için zararsa umrumda değil. Silmem gerekir. İşte burada anlamadığım, arkadaşları tarafından kırılan, üzülen, kazıklanıp, ezilen birçok kişinin bu çelişkiye devam etmesi. Sanki hiçbirşey olmamış gibi. Bari söyle içindekileri, yüzüne vur. Gerçi ondan da anlamazlar ama hani bir umut belki. Sevmediğiniz birisine karşı seviyormuş gibi gözükmenin ne gereği var ? Bana kalırsa hayatınızdan çıkarıp, yaşamaya devam edin. İyi anlaşabileceğiniz elbette onlarca insan var. Her tanıştığın kişiyle ya da zaman geçirdiğiniz kişiyle de arkadaş olmayın. Ben hayatımdan birçok kişiyi çıkardım. En çok zor olanda güzel vakit geçirdiğim çocukluk arkadaşlarım oldu. Ama dediğim gibi yararıma değilse zararıma da olmasın. Şuan yalnız değilim. Benim için bir tarafta onlarca insana bedel sağlam dostlarım, Bir tarafta ise onlarca tanıdık var.
ELEDİM ARKADAŞLARIMI AMA YALNIZ DEĞİLİM
