Zorbalık. Kendisiyle genç yaşta tanıştığım ve verdiği zararı üniversite dönemine kadar tam olarak anlayamadığım davranış türü.
Bazen, belirli bir sosyal ortamdan, çevreden uzun süre ayrılmadığımızda etrafımızdaki insanların bize karşı bazı hatalı davranışlarını normalleştirebiliyoruz ve bu davranışlar bir süre sonra kümülatif olarak artmaya, hayatımızın genel akışına kendini adapte etmeye başlıyor.
Benim açımdan bu durum, büyüdüğüm çevrede sürekli olarak psikolojik şiddete maruz kalmak ve bu psikolojik şiddetle evde ve okulda karşılaşarak yetiştiğim için bir süre sonra hangi davranışın yanlış hangi davranışın doğru olduğunu ayırt edemeyecek noktaya gelmekti.
Ne zaman ki o ortamdan kendimi azat ettim, o zaman bir şeyler değişmeye başladı.
Neler dendiğini, neler yaşadığımı tekrar tekrar yazıp sildim çünkü sonuç yine ve yine aynı olacak.
Yaşadığım fiziksel ve duygusal şiddet asla benden gitmeyecek. Aklımın bir köşesinde gizli bir odada kilitli olarak varlığını sürdürecek evet. Ama her şeye rağmen ilerlemeye, üretmeye ve risk almaya devam edeceğim.
Sevgili okurum, şöyle ki aslında hiçbirimiz tek bir düşünceden, tek bir hayattan ibaret değiliz. Kendini bilmez, özgüvensiz ve narsist insanların elinde bir kukla bir maşa hiç değiliz.
O yüzden, eğer ki sen de yaşadıklarıma benzer şeyler yaşıyorsan ve baş etmek için mücadele ediyorsan pes etmeyi, bırakmayı aklının ucundan bile geçirme.
Bir gün gelecek ve verdiğin her bir çabanın karşılığını söke söke söke alacaksın… O zamana kadar sahip olmamız gerekenler: sabır sabır ve sabır. Bir de sağlam bir baş etme mekanizması.
