Unutuşa ramak kala saçlarımdan yükselsin alev
Bir ben düşün şimdi alevlerden kül olmuş
Yada varsada öyle bir şey ikna et saçlarım çok beyaz
Sevginin kanını döktüm ellerine kavrulmadan önce
Bir sevgi kanı düşün nice papatyalar yeşertmiş
Ama yetişememiş sana
Bir aldatmacadır şimdi koşar saç tellerine
Belirli basamaklar kurar gönül bahçem de
Şimdi orada sen mesela bir ateş
Ben mesela bir kömür
Belki dumanla haber verirler siyaha boyarlar gökyüzünü
Kimi üç şiirde öldürür sevdiğini ben yapamam
Yaşamak, yaşatmak tır tek gayem gönül basamaklarımda
Ateş ve Su nasıl idare ediyor sa birbirini işte öyle
Kapına gelemem basamam o zile aslına bakarsan isterim de ama isteyemem
Tiren garı meydanında astılar kimliksiz bir adamı düşünmediler hiç giden bir yolcu değildi ruhuydu
Baykuş ve serçe arkadaş olsun gönül bahçemde ölüme yer yok ölümlülerin dünyasında kuruldu anlamını bilmediğim basamaklar
Dünyanın ölümünü gördüm ateş, kömür, şarap, aşk, şiir birer birer yıkılmış en yakın dostlarımın ölümü yitip giden bir ben
Saklayacağım bir sen kalıcaksın gözlerimde en çok ta geçmişimde takılı kal söyleme vazgeçememek yalan değil
Ömür bu ya son raddesinde anlamsız basamaklar hiç yenilmeyecek gibi yenilen çoktur
Gökten değil ömrümün son maviliklerinden usta dokunuşlarla.
https://youtu.be/t734HmulEbA
