Hatırlı Sokağı

Yazılarımı okuyorsanız çok şanslıyım demektir, belki bu dünyada dikili bir ağacım yoktur ama aynı manzaraya baktığım nefes alan insanlar var demektir. Bu o kadar güzel bir his ki, umut insanı o kadar fazla yeşerten bir şey ki.
Nasıl oldu bilmiyorum ama anlık bundan 5-6 yıl öncesine gittim, o zaman yanında olduğum insanların yanına aslında yaşadığım her ana o kadar çok şükretmem gerek ki. Ne kadar güzel insanların yanından geçtim, geçerken sanki hepsi bana bir çiçek vermiş hangi yollardan yürürsem yürüyeyim çiçeklerle dolmuş elim, içlerinden bazılarına iyi bakamamışım solmuş, bazısını da ben beğenmemiş olabilirim elimden isteyerek atmış olabilirim, bu hareketim belki çok doğru olmamıştır ama elimde boşuna yük mü olsaydı?
Acaba geçmişi düşünmek insanın zararına mı yoksa yaşadıklarını sürekli hatırlamalı mı? Sanırım bu hayattaki nadir doğrulardan biri hiçbir şeye olduğundan fazla (zaman-değer-sevgi ve nefret) vermemek. Öğrendiğim kuvvetli doğrulardan biri bu. Yazıya başlarken 5-6 yıl öncesine gittim demiştim o zaman hayatımda olan insanlardan bahsetmiştim; şu an hayatlarında çok güzel şeyler başardılar onlarla gurur duyuyorum ellerime verdikleri çiçeklere gururla bakıyorum. Yolları hep çiçeklerle dolsun güzellikleri bana hala güç ve umut veriyor.
Yaklaşık iki üç haftadırda yaşadığım bir anda takılı kaldım oda bana mutluluk veriyor düşündüğüm anlarda. Güzel geçirdiğim her anı beni bugün yaşatıyor yarına da umudumu arttırıyor. Hiç bilmediğim bir yere yarı bildiğim bir şey için gittim. Bilmiyorum bir sonraki gidişim nasıl olur ama biliyorum tekrar gidicem, kendim için, yaşamak istediğim, keşfetmek istediğim bir yer Ankara, belki bunun tek sebebi 3 hafta önce gittiğim yer olduğu için değildir on beş yıl öncede gittiğimde aynı tadı ağzımda bıraktığı içindir, geçmişe bakıp düşündüğümde pembe polarımı hatırlatır. Onu yaktığımda çok üzüldüğüm o üstümdeykende çok güzel anıları biriktirdiğim bir yer olduğu içindir belki.
Bilmiyorum geçmişte yaşamak size ne kadar umut veriyor ya da bana verdiği umutlardan da şüpheliyim bana iyi gelip gelmediğini bilemeyecek kadar fikrim de yok zaten. Diyebileceğim tek şey hatıralarınıza şükürleriniz ve saygılarınız olsun, hep, bu sizi-beni ayakta tutacak. Ve tekrar çok teşekkür ederim, geçmiş gelecek için, bunu okuduğunuzda gözünüzde canlanan her şey için. Güneşimiz ve elimizdeki çiçeklerin hep bol olması dileğiyle.