Hayal kurarken ki o minik tebessüm… Gerçek olduğunu düşündüğünde o midende oluşan kelebekler… Ve fark ettirmeden akıp giden zaman… Zaman geçtikçe artan mutluluğunun ardından annenin kalk çöpü dök demesiyle gerçek hayata ışınlanmak… bu biraz bozdu demi hatta biraz değil baya bozdu:) Ama normalde de öyle olur zaten. Başlarsın hayal kurmaya yavaş yavaş oluşur yüzündeki gülümseme aniden birisinin sana söylediği bir şey ile bütün hayallerin başından aşağıya dökülür sonrasında ise içindeki burukluk hissi çıkar ortaya. Ama buna üzülmemelisin okuyucum. En azından kuracak güzel hayallerin var seninde. Düşünsene hayal ettiğin her şeye sahipsin çok güzel bir yaşamın var. Ama böyle çok sıkıcı olmaz mıydı hayat? Şimdi bana ne diyor bu aptal diyebilirsin içinden 😀 Ama bu işler böyle bazen aptal olmak gerekiyor eğlenmek için. Kısacası seviyorum bu halimi memnunum kendimden:) Az önce sana söylediklerimi şimdi tekrar düşün. Çok mutlusun ve bütün hayatın mükemmel yani kuracak hayal bile kalmamış her gün süt banyosu yapıyor paranın içinde yüzüyorsun. Bir zaman sonra sıkılacaksın. Annen sana kalk çöpü dök diye bozacak bir hayal bile kuramıyorsun. Hayal kurmak aslında dünyanın stresini yükünü alıp uzaklaştırmıyor mu bizden? Hangi insan hayal kurarken kredi borcunun yaklaştığını veya ev kirasını faturalarını düşünür? HİÇ BİRİ. Bizi stresten uzaklaştırıp rahatlamamızı ve mutlu olmamızı sağlayan güzel hayaller kurmak. Kulağa hoş geliyor öyle değil mi? 😀 Annen veya herhangi bir insan senin hayalini bölebilir. UMURSAMA. Çünkü boş kaldığın bir zaman tekrar kurabilirsin hatta daha iyisini yapabilirsin. Çünkü hayaller sonsuzdur. Ne istersen ne düşünürsen gerçekleştirebilirsin. Senin kafan senin aklın senin düşüncen. ÖZGÜRSÜN. Şimdi tam tersinin düşünelim. Çok zenginsin az önce de dediğim gibi süt banyosu falan yapıyorsun. Her gün muhteşem geçiyor. Bir eksiğin yok. Çok güzel değil mi? Fark ettiysen bunu bile az önce hayal kurarak düşündük seninle:) Belki süt banyosu düşünmedin sende ama seni mutlu eden bir şey düşündün. Bende aynı şekilde beni mutlu eden gülümsetecek bir şey düşündüm. Sonuç olarak hayalsiz yaşamanın bile bir hayali varken o duruma düştüğümüzde yani kuracak hayalimizin bile olmadığı bir şekilde yaşasak çok sıkılırdık. Bu benim düşüncem. Belki tamamıyla aptalca 🙂 Dediğim gibi bazen aptal olmak gerekir. Ara sıra bölünse de en azından hayallerimiz var. Bunun için mutlu olmalıyız . Hayalimiz bölündü diye üzülmek yerine hayal kurabiliyorum diye sevin:) Son olarak bugün yaşamış olduğun kötü şeyleri bırak bir kenara. Günün stresini yorgunluğunu at üstünden. Gözlerini kapat ve nerede nasıl olmak istersen oraya git. Annen çöpü dökmeni veya ekmek almanı istediyse git söylediklerini yap ve tekrar kapat gözlerini… Hayal etmek güzeldir… ÖNERİLEN KİTAP:ŞEKER PORTAKALI (JOSE MAURO DE VASCONCELOS)
YA KURACAK HAYAL KALMAZSA!
