Bazı kibar insanlardan bu kelimeleri sıklıkla duyabiliyorken, bazılarından neden bu kadar zor duyduğumuz konusuna değinmek istiyorum.
Bazı insanlar kelimelerin değersiz olduğunu ve hissettirilmesinin daha önemli olduğu görüşünde. Bu elbet de dürüst olmayan birçok insanın olduğu bir dünyada dile pelesenk olmuş birkaç sözden sadece biri.
Birinin sizin doğum gününüzü kutlaması için sürpriz doğum günü partileri düzenleyip, bütün çevrenizi toplamasının; birinin sizin doğum gününüzü dile getirerek kutlamasından daha gösteriş amaçlı gelmesi düşüncesinden kendimi alamıyorum.
İkisinin de niyeti aynı, hatta belki de size ilk dediğim daha anlamlı gelecektir ama bana düğünlerde aldığı altını iade etmeye gelen akrabadan ya da bayram ziyaretlerinde yılda bir gördüğüm adını bile bilmediğin akrabanın ziyaretine gitmekten farklı gelmiyor gözüme. Samimi gelmiyor, daha uygun bir tanım olurdu sanırım. Artık herkesin başkası için yaşadığı bu hayatta kendilerine ait bir günü bile samimiyetten uzak bir abartıyla geçiriyorlar hissi uyandırıyor.
Aldatan bir insanın sizden özür dilediğinde anlamsız gelmesi gibi, önünüzde ağlaması da anlamsız olmalıdır. Çünkü sözlere sahte derken davranışlarımız da sahteleşmeye başladı ve sadece biz fark etmiyoruz. Belki de fark ediyoruzdur da…
Ben insanın bu basit kelimeleri söylerken çekinmesini veya buna sahte denmesini anlamlı bulmuyorum. Eğer sen kendini dürüst buluyor ve söylediklerinde içtensen bu basit kelimeler için kendini bu kadar kasmaman gerekir. Bir insanı, bir kelimeyle bile mutlu edebilirsin. Bazen gün boyu çalışan bir insana gösterdiğin bir tebessüm ve nazik bir söylem bile onun enerjisini yerine getirebilir.
Davranışlar da elbet çok önemlidir ama dilimizden kopup giden bu basit cümleleri dile getirirken niye bu kadar çekinmeliyiz? Birine seni seviyorum dediğinde, o seni ya sevmezse ya bırakıp giderse korkusu mu var insanlarda? Yoksa özür dileme büyüklüğünde bulunmak egomuzu mu zedeliyor?
Özür dilemek, teşekkür etmek, seni seviyorum demek veya hafif bir gülüş bile senin gururunu, egonu zedelemez bence. Bu senin kendi algınla ilgilidir. Kendinizi hatanızı kabul etme büyüklüğünde bulunduğunuz için veya birini sevdiğiniz için aşağı görmeyin. Bu nezaketi aşağı görenler asıl aşağıda olanlardır unutmayın.
Bir anne çocuğuna rahatlıkla seni seviyorum demeli ve bence teşekkür etmek bu kadar zor olmamalı. Ben sözlerin çok etkili olduğuna inanan insanlardanım ve bu kadar ön yargıyla söylenmekten kaçınılması bana hep garip geldi.
Doğum günümü kutlamak yerine buluşma yeri ayarlayan da çok arkadaşım oldu, özür dilemek yerine hatalarımı yüzüme vuran da, teşekkür etmek yerine sen olmasan da yapardım diyen insanlar da. Bu egomuzu kıralım. Elbet kötü insanlar her yerde ama sırf bu yüzden biz iyiliğimizden ödün vermeyelim. Teşekkürler…
