AHH! Başlıktan da anlayabileceğiniz üzere canım sıkıldı fakat daha bir gün geçmedi. Ayrıca bu yazımda günlük olanları değil neleri sevdiğimden bahsedeceğim. Hobilerimle başlamak istiyorum:
=Yazmak: Hem işim hem de en sevdiğim hobilerimden biri. Zaten en büyük sebeplerinden biri yazmayı sevmem. Yoksa neden blog yazayım ki?
=Fotoğraf çekmek: Bu işi yapmak daha yeni hobim haline geldi. Aslında bir insan çekmekten hala nefret ediyorum ama manzara ve hayvan resimleri çekmek ve bunları paylaşmak hoşuma gidiyor.
=Şehir tasarlamak: Mimar olmak istediğim ve şehirlere ilgi duyduğum için bunu yapmak hoşuma gidiyor. Resim çizerek ya da şehir kurma oyunları oynayarak bunu yapıyorum.
=Sohbet etmek: En azından bir süreliğine yalnız kalmak her insanın hoşuna gider. Bu elbette benim içinde geçerli fakat ben sürekli yalnız olmayı sevmem ve arkadaşım olmaz ise yaşayabileceğimi pek sanmıyorum. Evde yalnız olsam da birisi de olsa ses olsun diye televizyonu açan insanlardanım.
=Şarkı dinlemek: Bence müzik dinlemeyi sevmeyen insan yoktur ama ben ir şey yaparken müzik dinlemeyi seviyorum. Genelde yabancı hit şarkılar seviyorum. Çünkü şuan ki Türkçe poplar benim kulak zevkime uymuyor ama eski Türk popu… işte bu çok güzel. Mesela ” Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane parkında” ya da ”Ateş böceğim misin?” ve benzeri 1950 1980 arası Türk popunun en iyi olduğu dönemdir.
Ben de bir insan olarak korkulara sahibim. Çok fazla korktuğum şey yok ama cesur olduğumu söylemek yalan olur. İşte fobilerim:
=Böcekler: Aslında böceklerden pek korkmuyorum. Aslında onlardan iğreniyorum. Korktuğum tek böcek arıdır. Onlardan nefret etsem de baya yaralı canlılar. Arılardan korkmamın sebebi küçükken birisinin üstüne oturmam.
=Sokak köpekleri: Evcil köpeklerden kesinlikle korkmuyorum ama sokak köpekleri tarafından kovalanmak aşırı kötü. Ayrıca hayvanların dişleri acayip keskin.
Sanırım fobi denebilecek tek şey böcekler. Elbette korktuğum ve şimdi aklıma gelmeyen şeyler vardır ama fobi denecek kadar büyük bir korku aklıma gelmiyor.
Sanırım bu günlük bu kadar…
