Değiliz aslında. Günlük koşuşturma, para kazanma, birilerini mutlu veya memnun etmek için çabalama, popüler kültüre ayak uydurma, herkesin sevdiğini sevme, herkesin gördüğünü görme, insanlarla ortak nokta bulabilmek için adeta değişme…
Peki bunları yaparken hayatımızın o kadar hızlı, yaşadığımızın farkında olmadan geçtiğinin farkında mıyız?
Mecburiyetlerimizin dışında dahi bunları yapmadan mutlu olamıyoruz. Neden peki ?
Herkesin içtiği kahveden içmesek, herkesin gittiği yerlere gitmesek mutlu olamaz mıyız ?
Aslında oluruz. Fakat o kadar kendimizi kaptırıyoruz ki o buraya gitti şu şuraya.. kendimizi unutuyoruz. Bazen adeta hayatı dondurup dışarıdan bir gözle kendimize bakmamız gerekir. Bunlar gerçekten beni mutlu ediyor mu?
Aslında hepimiz yakın tarihte yaptıklarımıza hatta üzüldüklerimize bile kızarız. Peki bunları neden yaptık? Fark edemedik sanırım o an ne dersiniz ? Kendimizi olayların akışına o kadar kaptırırız ki durup düşünmek bir yana soluk almadan yaparız o hataları sonrası ise pişmanlık..
Farkında olmadan geçip giden günleri yaşayanlar bir de benim gibiler var . Hangisi iyi peki? Bazen bende bu sorunun cevabını bulamıyorum. Düşünün isterim bi an olsun .
Belki neden bu kadar mutsuz olduğumuzun cevabı da bu sorunun içindedir. Hayat kısa farkında olalım..
