İnsan dogar ve belirli bi r döneme kadar emekle sabırla fedakarca cabalar ve sonsuz bitmeyen bir sonu asla görmek istemez.cunki yetmeyeceğini kendide bilir ama bi kaosun içinde hayat hep bireyler alip verir acı, sevinç, saglik,hüzün, mutluluk bu döngüyü aslinda her an yaşarız ama doymak bilmeyen yaşamı daha da zor hale getiren yine insan..
Dedim ya hayat ve çizgisi bizde bu ipin üzerinde bir çizgiden geciyoruz kimi zaman dustukerimiz kimi zamanda yukselislerimiz ama he isteriz ki umutla ilerleyelim..
Dönüşlerimiz olur pesler es geçmeler bunlarda bizim için ama derler ya hayat cizgin vardın onun disina çıkamazsın onlarda bizim kurallarımız kendimizce belirlediklerimiz değil mi??
Belki de kendimize çizdiğimiz yol bizi hep ayni yere çıkarıyordur..bunun için ne yapmak gerek
Hayatımız boyunca bir şeyler için çabalarıź sabır gösteririz bazen tahammül edilemeyecek seyler yaşarız ama sonunda düşündüklerimiz aslinda hepimiz ayni değilmi yaptığımız tek şey kabullenmektir.
Hedeflerimize ulaşmak için bütün yolları denemek gerekirse kurduğun kuralların dışına çıkmak bazen çizdiğin yolu değiştirmen gerek …belki ozaman hayat bizim daha renkli ve güzel bir hal alır.. kalıpların disi her zaman daha farklıdır…ama bunları görmek için çaba sarf etmek gerekk…
