Selam
Hatırlarım Bundan Yıllar Yıllar Öncesini Herkesin Evinin Mutfağında Bir Leğen Vardı Bayırdan Aşağı Saldığında Kayması Emin Olun Çok Mutluluk Verirdi. Çorapların Delik Olması Veya Ayakkabıların Delik Olması Birşeyi İfade etmezdi Bizim Nesil Farkli bir Nesildi Desem Yeridir. Donardık Ama O Sobanın Sıcaklığını Vermeyen Kalerüferlerimiz Yoktu. Mutluluk vardı saygı vardı Nebileyim daha sayyamadığım okadar okadar güzel renkler vardıki sijyahın içinde bile renk koyardık biz hayatımıza. Ama ne olursa olsun biz ön ayak olduk bu duruma çocuklarımızı biz yetiştiremedik örfü ahlakı hep ikinci plana biz attık hep para deyip dostluğun kagrdeşliğin önüne geçtik sonuç ortada malum birbirini görmeyen bir nesil saygı duymayan komşuluk kavramının önüne geçtik. Çok mutsuzuz artık komşusu aç olurken uyuyan bir nesil komşusu aç dururken yediğimizin içtiğimizin fotosunu paylaşan bir toplum olduk başkaların mutsuzluğu bizim mutluluğumuz oldu. Başkasının yanlışları bizi doğruluğa itecekken sonuç ortada yanlışı yanlışla toplayıp bunlarları çoğaltmayı marifet sayan bir toplum olduk. Şimdi diyeceksiniz herkes mi böyle malesef herkes böyle sadece üzülüp yılbaşında hindi pazarlığına girer olduk. Üzülüyormuyuz evet herkes çok üzgün ama sadece lafta.. Bence bunun sorumlusu biziz sonucunuda biz düzeltiriz. Yeni Yazılarımla Görüşmek üzere….
