Aşkın gücü gerçekten dokunuyormuş insana. Çok sevdiğim bir akadaşım var. Ve onunla muhabbetlere doymayız. Her alanda konuşabiliriz. Eğlenceli bir karakteride vardır. Uzun bir süre önce onu seven bir kıza aşık olmuştu. Ruh eşi gibi düşünüyordu. Ve gerçekten etkilenmişti. Beraber bir süre ilişki yaşadılar. Eğlendiler. O zaman öyle mutluydu ki, ses tonu, Neşesi…
Sonra üzücü bir haber aldı. Bu aldatılma haberiydi.
Bu haberden sonra bazı duyguların eskisi gibi olmadığını öğrendi. Ve değişti.
Bana aylarca iyiyim dedi. Aynı gibiydide ama birşey eksikti ya da değişmiş. Artık eskisi gibi muhabbet edesimde gelmiyordu. Kendimin değiştiniğini sandım ilk başlarda ve sonrasında kabullendim. Ve dedim ki ben değişimişim. Sonrasında arkadaşım yoğun duyguların olduğu o zorlu zamanları atlattı. Ve bana dedi ki “artık iyiyim”. Aslında birçok kez bu söyledi bunu bana ama iyi değildi. İyi değildi çünkü alışamamıştı; kendisini avutmuştu sadece. Son dediği zamanın öncesinde bir süre konuşmuştuk ve işte bu dedim. Eski arkadaşım geri dönmüş. O kadar ay sonra geri dönmüş. İnandım o zaman bu sözüne. Ve aşkın etkisine. Bir insana bağlanmak evet bu. Ve o insanın sizi aldatması. Başkasını sevmesi. Bunlar gerçekten acı verici şeyler olsa gerek ama zamanla geçiyor, unutuluyor . Nihayetine arkadaşım geri döndü. Artık alıştı…
