Bir sabah herkes gibi uyanıp gözünün çapağını sildi, annesinin o muhteşem melodiye benzer sesine doğru yöneldi, yatağından kalkıyor . Kapıyı açıyor içerden enfes bir koku geliyor ,biraz duruyor bir ses duyuyor ,sevgi dolu ,şefkat dolu, duygusunu hemen hissedip tarif edemediği şey , ninesi be büyük babası gelmişti kahvaltıyı birlikte yemek için .
sevinçten havalara hoplayıp zıplıyor ,aralarına oturup hasret giderirken ilgilerine sevgilerine doyamıyor ,onların ilgilerine muhtaç biriydi.
evet o 12 yaşındaydı ama babasının asker olması onu biraz ilgisinden uzak tutmuştu ve bu yüzden birilerine ihtiyacı vardı, yanında kalabilecek biri.
Babası bir asker olan küçük kahramanımızın adı mert.
Babasına layık olabilmek için çok çalışıyordu derslerine olsun ,annesine yardım etmekle olsun o hep çalışıyordu babasının gururunu kazanmak için .
aradan 6ay geçti en son babasını gördüğünde ,çünkü babası sınır dışında vatanımız için ,güvenliğimiz için ,rahatlığımız refahımız için orda göz kırpmadan hareket etmeden savaşmaktan kaçmadan cesurca aslanca ve mertçe savaşıyor mücadele ediyordu
bir çok zaman yalnız kalıyor odasında perdeleri kapalı çünkü pencereden her baktığında bir çocuk görüyor ,kimi zaman çocuğun elini tutup onunla ilgilenen birini görüyor ,kimi zaman çocuğunu kucağına almış onunla gülüp eğleniyor ,
aklına yine babası geliyor ,son geldiğinde neler yaptıklarını hatırlıyor bir an gülümsüyor gülümserken birden yüz ifadesi değişiyor ,sanki bir yıldız kayması gibi ,çok kısa sürdü ,babasını çok özlüyor ağlamak istiyor ama ağlayamıyor , söz verdi
erkek sözü, asker sözü , ağlamayacak diye söz verdi , babasını üzmek istemiyor ki babasına sarılmak istiyor ,onu öpmek istiyor onun yanında uyumak , oynamak ,koşmak istiyor, çok şey mi istedi? Hayır ama ne çare ……
Babasının gelmesine bir hafta kaldı. O dedesiyle ninesiyle oynarken telefon çalar ,annesi mutfaktan gelip elini kurulayıp cevap verir ,mert ‘in gözü hemen annesine döner ve kulaklarını iyi açar ,
babası aramıştır belki diyerek konuşmanın sone harfine kadar dinlemeye çalışır ancak anne yardımcı olmuyor …
uzaklaşıyor anne yavaş yavaş mutfağa doğru tekrar ….
gerisi bir sonraki yazımızda devam edecektir .
