Bu başlıktan da anlaşılacağı üzerine belki bir kişi gerçekten çok mutsuz ve sınav stresinden bunalmış şekilde gelse bu yazımı okusa ve dese ki gerçekten de bana da öyle diyorlar ama aslında yapabilirim inancı gelip ve ders çalışmayı aşkla çalışır onu motive edebilirsem ne mutlu banadır. Ben de gerçekten zor dönemden geçtim ve buralara kadar gelebildiğime o kadar şükür ediyorum ki.Hayat da böyle işte zorlukların sonunda mutlaka bir sizin için hayır olacaktır.Tabi bu durumu o anda neyin iyi olduğunu veya neyin kötü olduğunu bilemiyoruz ama o verdiğimiz emeklerin boşa gitmediğini ve o zaman olmasa bile eğer o istediğimiz hayırlıysa zamanı geldiğinde gördüğümüzde evet ya gerçekten de sabrettim gerçekten de onun olmaması aslında o günün zamanı değilmiş iyi ki de olmamış dedim.
(Ben 12.sınıfta hayalimdeki üniversiteye gidebilmek için maddi durumumuz o dönem kötü olmamıza rağmen ailem dershaneye gönderdi beni ama ben dersanede bir türlü istediğim yere gemiyordum ve bilirsiniz dersane sistemini ve ilk başta başarı seviyeleri daha düşük bir sınıftaydım sonra sınavla aslında yine aynı neti yapmama rağmen nolduysa beni en yüksek sınıfa aldılar ve orda da eğitimim benim anlayabileceğimden üst seviyedeydi ama öğretmenlerimi seviyordum sınıfımı değiştirmek istemedim.Çok dersanemizin müdürü dedi ki seni diğer sınıfa alalım en düşük sınıfa gitmek istemedim çünkü orada da öğrenemiyecektim.Aslında asıl problemim matematikleydi.Üst düzeyli sınıfta 7kişiydik sınıfta neyse onlar matematiği öyle kolay çözüyorlardı ki ben öylece kalakalıyordum ama diğer sözel derslerde iyiydim yine benden üstlerdi ama onu anlıyordum ve çok sıkıntı olmuyordu.Diğer sınıf ise matematiği bırakın sözel kısmında da zorlanıyorlardı ve o da benim seviyem olmadığı için kaldım öyle.Ne yaptım? matematikten öğrenebildiğimi öğrendim fazla üzerine gitmedim.Olmuyorsa olmuyor çünkü.Zaman kaybedemezdim ve sözel kısmına ağırlık verdim.Bu bana çok çok şey kattı. Vesselam sınava girdim YKS ye ilk giren kesimlerdenim bu arada ve sınavım berbattı yapamadım.İstediğim sonuç da gelmedi tabi ben nasıl ağlıyorum sanki dünyanın sonuydu.Üniversite hayalim sanki olmayacaktı ve herkes bana bunu diyordu dersaneye gitti bak sonuç ne evde oturacak.Ailemin beklentileri de vardı lise dönemimde başarılarım vardı ,öğretmenlerim de şaşırdılar .Benden bu sonucu beklemiyorlardı.Sanki kuş olup uçsam uçsuz bucaksız dedim kimse beni bulamayacağı yere gitsem.Çok kötüydü çok.Ben üniversiteye gitmek istiyordum ama puan yetersizdi.2yıllık bölümler vardı sağlık bölümleri yazıyordum neredeyse o kadar ağladım ki yazsam gitsem diye deli gibi 2 yıllık bölümlere bakıyorum ama içimin diğer yanı da diyor ki Büşra hayalin öğretmenlikti bu kadar çabuk mu pes edeceksin ilk yılında gideceksin diye bir şartın yok iyi düşün dedi.Sonra gerçekten de o zaman hayalim beni ayağa kaldırdı .Bitmiştim buhrandaydım ama o sese kulak verdim ve mezun yılımda istediğim sonucu aldım.)
Bu yüzden unutmayın ki eğer gerçekten ama gerçekten istersek ve yılmazsak arkadaşlar güzel günler geliyor.Hep arkasındayım bu sözün.
Hiçbir şey için de asla geç diil
İnanın bana
