Gözümüzü açtığımız ilk andan itibaren başlar hepimizin hikayesi.Bazen düşünüyorum.Hayat hikayemiz yazılmış olarak mı geliyoruz dünyaya yoksa biz mi zamanla yazıyoruz kendi hikayemizi?
Bunu hiçbir zaman bilemeyeceğim farkındayım.Uzak bir şehirde okudum üniversiteyi.Otobüs yolculuğu yaparken yanıma oturan insanları düşünürdüm mesela.Neden o insanlar oturmuştu yanıma? Bir sırada beklerken kısacık bir anın içinde bulunup sohbet ettiğimiz insanlar kimdi? Öylesine miydi yoksa bir anlamı var mıydı o tanışmaların? Peki ya ilişkilerimiz?
Bir çok insan alıyoruz hayatımıza.Belki sıradan bir arkadaş ,belki hayatta güçlü olmamıza neden olacak iyi ki var dediğimiz dostlarımız,belki de hayatımızda derin izler bırakan sevdalarımız.Her insanın hayatımıza gelişinin ve gidişinin bir anlamı var.Onlardan öğreneceğimiz küçük gibi gözüken büyük dersler var hayata dair.Bir fırsatım olsaydı herkesi hayatımda tutmak ister miydim?Zor bir soru.Çünkü bazı insanların gidişlerinde gizli şuan bulunduğum benliğim.Ben o gidenler sayesinde güçlü olarak tanımlayabiliyorum kendimi.Ve şuan diyebiliyorum ki iyi ki gitmişler ve kalanlar iyi ki benimleler.
Hayat yolumun bir kısmını yürüdüm.Nefes aldığım her gün basit bir durumdan bile bir çok ders çıkarabiliyorum .Umudum ise sonucu ağır dersler almamak.
