Her insan kaybeder elbet
Hayatımız başlayış ve bitiş noktasından oluşur hayatın her alanında sıkıntılarımız dertlerimiz kaderlerimiz zor gördüğümüz şeyler olur
Elbet kaybedeceğiz elbet kaybedecegim bende
Savaşmaktan yoruldugumuz yorgun dustugumuz dönemler vardır hepimizin nasıl yaparım nasıl basaririm dediği içinden çıkamadığı onca derdi
Duvarlar bilir derler iki duvar ne tuaf şey bu söz duvar anlamaz duvarin dili yoki nasıl anlasin seni nasıl
Hayır var öyle deme sen onun yanında ağladın acını çektin onun yanında isyan ettin hayata
Bağıra çağıra hıçkıra
Neden nie sordun durdun kendine nasıl yaparım dedin nasıl ayağa kalkarım
O cevap vermedi ama seni çok güzel dinledi senle derdini paylaştı onca şeyi içine hapsetti
O biliyor dili yok kimseye demeyecek korkma sakın
Ona herşeyi anlatabilirsin ne güvenilirsin
İnsanlar gibi değildir duvarlar o duvarları kolay asabilirsin
Ama insanları asamazsin düşüncelerini değiştiremezsin seni anlamaz kimse
Sana şu cevabı söylerler geçer boş ver unut
Boş ver takma
Kimsenin ne düşündüğü değil unutma
Senin ne düşündüğün önemli hayata sen çok değerlisin
Senden başka yok ve gelemeyecek sen bidaha yeniden gelmeyeceksin
Sen en çok sana lazımsın
Şimdi ayağa kalk gözyaşlarını sil
Kendini suçladin cirpindin kimse anlamadı sana onca insana veda etin eyvallah dedin
Yine kendinle baş başa kaldın
Üstesinden gelebilirsin hayatın başarabilir onca kötülüğü güzel kalbinle
Kendine inan inan ki başar
