Gece saatleri, şöyle bir dışarı çıkıp hava almak istedim. Kışın ortasındayız havalarda soğuk olur ama Mersin’de ılık bir hava ve hafif bir soğuk esinti var. Balkona çıkıp şöyle bir etrafıma baktım. Limon ve çam ağaçları, evler, o kadar güzeldi ki. Ay’ın aydınlığı tabiri yerini bulmuştu. Her taraf aydınlıktı; Ay’ın gecesiydi. dağınık bulutların arasında adeta ben buradayım diyerek parlıyor ve çok güzel görünüyordu.
Evin içinde hapis olmuş gibi saatlerce ekrana bakmaktan, çevredeki güzellikleri göremiyoruz. Neyin olup bittiğini incelemiyoruz; belgesellerde izliyoruz lakin çevremizdekileri canlı canlı görme fırsatımızda olmasına rağmen dikkat etmiyoruz; illa ekrandan izleyeceğiz. Tamam şu bir hakikat. Teknoloji çağındayız; akıllı telefonlar, televizyonlar , bilgisayarlar gibi daha birçok cihazın hayatımızda büyük yeri var. Hatta şuan yazarken ben, okurken sen kullanıyorsun. Yine de biraz daha gerçek hayata yönelip güzelliklerini canlı canlı görmeliyiz illa bir manzara olmasıda gerekmiyor Ay’ı izlemek bile nefes kesici sadece sakin ol, derin bir nefes al ve sadece izle. Bir ışığın tonu bu kadar mı güzel olabilir. Sadece Ay’da değil gökyüzünün rengi bile bir başka güzel. Sinir, sitres atmak için mükemmel bir yol. İnsanı rahatlatmaya yetiyor ve artıyorda. Üşümesem biraz daha fazla kalıp anın tadını çıkarmak isterdim.
