Selam. Neden burada olup şu an bu yazıyı yazdığım hakkında bir fikrim yok aslında. Herhangi biri bu yazıyı okur mu onu da bilemiyorum açıkçası. Sadece kendi kendine takılan bir gencim. Şu sıralar kendimi çok üzgün ve boşlukta hissediyorum. Etrafımda insanlar var ama kendimi o derin yalnızlık duygusuna kapılmış bulup duruyorum. Önceleri sürekli etrafımdaki insanların enerjimden bıkmasına neden olurdum. Şu an olduğum kişi çevremdekilere sorarsak hala aynı. Ama kimse benim gerçekten nasıl olduğumu bilmiyor. Çok fazla arkadaşı olan bir insan değildim. Ama şu an daha da azaldı gerçekten arkadaşım olduğunu düşündüğüm kişiler. Burayı bir nevi günlük gibi kullanacağım. Çünkü hissettiklerimi içimde biraz daha tutarsam kendimi mahvedebilirim. Bu yaşadıklarımı yaşayan tek kişinin ben olmadığını biliyorum. Hatta bu yaşadığımın dert bile sayılamayacağını da biliyorum. İnsanların ne dertlerle boğuştuğunu biliyorum. Ama yalnız hissetmek insanı cidden yıpratan bir şey. Bir sürü insan bu yaştaki insanların ilgi çekmek için kendine dert yarattığını düşünüyor olabilir. Böyle olan insanlar da tanıyorum. Ama her insan yalnız hissedebilir. Ve her yaştaki insan ilgi isteyebilir. Yani bu tarz şeylerin yaşlarla sınıflandırılmasından da bıktığımı söyleyebilirim. Bu yazının ana fikri ne, ne anlattım veya bir şeyler anlatabildim mi bilmiyorum ama bu yazı bu platformla tanışma yazım olabilir.
Sadece beni tanımanız için bir yazı
