İçimden ..

Belki böyle olmazdı bir bahar diye aldanmasaydım sana.. bahardı içimde hissettiğim duygular … o baharın yerini sağanak aldı… durmuyor… Sussam içimden dökülüyor konuşsam dilimden.. öyle bir yağmur ki her damlası cehennem.. Sevince böyle mi oluyor ? Belki de çok sevince böyle oluyordur.. Yalnızlığımı doldurduğum seninle , içimde bıraktığın yalnızlığı ne yaparsam yapayım dolduramıyorum… Dolduramayacağımda … Elimdeki her şeyi bir güven bir sevgi uğruna kaybettim. Çünkü elimdeki her şeyi kaybedecek kadar çok sevdim… Korktuğum şey o sevginin bırakacağı ağır yükte ailemi ezmek… işte bunun için tüm çabam… 7 yıl boyunca hep sevdim hep fedakarlıklar yaptım. Bırak artık ailemi koruyabileyim… Ben insanım benim duygularım var. Sen öfkelenince ceza veriyorsun tehdit ediyorsun ama ben öfkelenince beladan başka bir şey yapamıyorum… İstiyorum ki bıraktığın şu gram hayatta nefes alayım. Yaşadığım her şey bir günde silinmeyecek bin yılda dahi silinemeyecek acılarım var benim. Eğer derdin acı çektirmekse merak etme ömrüm boyunca çekeceğim acılar bıraktın zaten.. Bu yüzden sevmemeye ve tekrar sevilmemeye kendimi kilitledim gibi… Her biten günde bu acılarımın biteceğini hayal ederek uyuyorum , her sabaha ise o acılarımın altında ezilerek uyanıyorum..