- Güzel bir çocukluk geçirmek istedin, gelinlik giydirdiler.
Özgür olmak istedin, baskıcı bir aileye sahiptin.
Fikir ve düşüncelerini açıklamak istedin, ciddiye alınmadın.
Bilirsiniz ki bir çocuğun konuşma tarzından, hareketlerinden, davranışlarından nasıl yetiştirilmiş olduğunu anlayabiliriz.
Fakat öyle aileler var ki siz hayatınızdaki herhangi bir insana bile yapamayacağınız en büyük kötülüğü onlar kendi öz evladına göz kırpmadan yapabiliyor. Peki böyle büyüyen ve yaşayan bir çocuğun sağlıklı hareket etmesini bekleyebilir miyiz?
Küçüklüğümüzde yaşadığımız travmatik olayları kaç yaşımıza gelirsek gelelim atlatamayız. Her zaman içimizde bir yara olarak kalır.
Bir psikiyatriste danıştığımızda bile ilk önce bize çocukluğumuzu sorar. Çünkü çocukluğumuzda her birimiz kendimizi savunabilecek güce sahip değilizdir.
Bazı aileler oğullarının yaptığı her yanlış davranış için “erkektir o yapar” diye geçiştirirler. Bu düşünceyle yetiştirilmiş olan erkekleri birkaç yıl sonra tacizle, tecavüzle, darpla, cinayetle ilgili olan haberlerde görüyoruz zaten.
Kız evlat ya da erkek evlat olsun yetiştirilme tarzı ve aileden görüp öğrenilen şeyler her zaman çok önemlidir. Bizim karakterimizin oluşmasında önemli etkene sahiptir.
Son olarak ve en önemli kısımdan bahsetmek isterim..
Bildigimiz gördüğümüz gibi herkes anne olabilmeyi beceremez. Doğum yapıp bakamayacağı için bebeğini sokağa atan ya da yetiştirme yurduna veren insanlara anne kelimesini yakıştırabilir miyiz?
Mesela sadece büyütüp beslemek de annelik veya babalık değildir.
Evladının kendi ayakları üzerinde durabileceği güne kadar maddi manevi her zaman yanında olarak, doğruyu yanlışı ayırt edebilme yaşına gelene kadar; doğru yolu takip etmesini sağlamaktır annelik veya babalık..
