Mantığının eleştirdiğini,merhametinin savunmasına izin verme…
Akıl ve tutku (Jane Austen)
Seni üzenleri, hayatından çıkardıklarını, canını yakanları affetmek için hayatına yeniden sokmak için sakın bahaneler arama.
Herșey hayrı ile gelir sen sadece iyiyi güzeli gör.
Giden biten yanlış olan zaten hayırsızdır. Uğraşma mantığın iterken merhametin geri çekmesin, bırak akan su yolunu bulsun…
Çoğu zaman hepimiz tercihler yapmak zorunda oluyoruz. Hayatımızı devam ettirebilmek için sürekli seçenekler çıkıyor önümüze hangisi hayırlı hangisi iyi doğru diye düşünmekle geçiyor ömrümüz.
Hayat bir sınav ve biz o çok seçeneğe sahip soruları hep cevaplama illa ki birini seçmek zorunda kalıyoruz…
Peki ya doğru cevap hangisi?
Doğru cevap her zaman ilk akla gelendir diye düşünüyoruz dimi.
Evet aslında mantığın kabul ettiği cevap en doğru olanıdır.
Kişiler içinde bu geçerli olsun. Bizi üzen bizi yıpratan bize kötülük eden insanları bazen çok istesek bile hayatımızdan çıkaramıyoruz işte burda başlıyor vicdan muhasebemiz belki. Mantığımıza ters düşen olayları kişileri sırf vicdan yapıp uzaklastiramiyoruz kendimizden, sonra yine merhametten kaybeden belki biz oluyoruz.
“Merhametten maraz doğar ” diye boşuna dememişler demek ki varmış bir bildikleri.
O yüzden sevgili dostlar zordur bilirim ama mantığa ters düşeni merhamet süzgecinden de geçirmeyin bırakın yukarı kalsın ki tencereyi bulandirmasin…
