17 yaş çok özel bir yaş derler hep ilklerin olduğu bir yaş nedense bana hep acı oldu o özelliği güzelliği bulamadım tabi insandan insana değişiyor hep.Herkesin istediği gibi hayatı olsa ne güzel olurdu dimi istediğiniz insanlarla düşüncesi de güzel aslında ama malesef ki bize verilen hayat bu ve bunu yaşanmakla yükümlüyüz bazen düşünüyorum neden ben bunları yaşıyorum diye ama bir sonuca çıkamıyorum bence kimse çıkamıyordur tek söylediğim şey şu Allah kimseye taşıyamayacağı yükü vermezmiş en olumlu insan bile bir sürü olumsuzlukların içinde yüzüyor en olumsuz insan bile bazen mutluluktan uçuyor yarının ne olacağını bilmiyoruz kimse bilemez de zaten o yüzden istediğini yapmalı insan acılarından kurtulmalı mutlu olmak için çabalamalı yok mutsuzların bu dünya çekilmez hep diyorum aslında nefes alıyorsan hala yaşıyorsan hep umudun olsun bazı şeylere diye ama bazen geçerli olmuyor çoğu kez çıkmaza giriyoruz tükeniyoruz dibe batıyoruz nasıl kurtulacağımızı bilmiyoruz ama kurtulmak istiyoruz ve yanında biri olmadan kurtulmak zor geliyor insan daha da çöküyor ama yinede hayata tutunmaya çalışan insanlar görüyorum ve bu beni mutlu ediyor bazen acı çeksekte ayakta durmak zorundayız ve benim 17 yaşım hep böyle geçti acı bir gülümsemeyle kimsesiz yalnız 17 yaşında hayatı değil de acıları sevdim 2 ay Sonra 18 olucak bakalım o zaman ne yaşayacağım her şey güzel olsun dileğimle yazımı bitiriyorum ve sanırım her şeye rağmen bu hayatı yaşamayı seviyorum
17 yaş
